Dinsdag 11 januari 2005 – Stil, nat bosje

Na de aanleg van nieuwe fiets- en wandelpaden bij de ‘oude groene schuur’, is het Prielenbos en omgeving voor mij een stuk minder natuurlijk geworden. Ik scharrel graag ‘ongezien’, stil staan hier, gluren naar een zwammetje daar, verrekijker op vogeltje gericht.

Maar het populierenbos en de ruigtes eromheen liggen nu zo dichtbij de openbare routes, dat ik me er niet meer ‘alleen’ voel. Zouden ze net zo naar mij kijken, vroeg ik me vandaag af, als ik kijk naar die mannetjes die iets verderop de publieke ruimte besmeuren? Jammer, het Zoetermeerse deel van het Noord Aa is voor mij minder leuk geworden.

Het Prielenbos zelf blijft prachtig in zijn slordigheid. Zonder kaplaarzen kan je er op het ogenblik niet doorheen lopen, dus is het er bijzonder rustig, vandaag maar twee mensen tegengekomen. Overal omgewaaide bomen, volledig verruigd (op het wandelpad na), het is er kleddernat, de lucht van verrottend hout hangt om je heen, heerlijk.

Ideaal terrein voor grote bonte spechten die in dood hout aan het hakken zijn, die hun territorium afbakenen en ruzie zoeken met verdwaalde soortgenoten. Op een tak lagen een man en een vrouw te soezen, helaas kon ik ze niet op één foto krijgen.

Een paar goudhaantjes en boomkruipers, kool- en pimpelmezen en een groepje van zo’n tien rondtrekkende staartmezen. Sommige vogelaars weten sis-geluidjes te produceren om die donzige dotjes te lokken, maar als ik dat doe, vliegen ze juist verder weg. Ik kreeg er een paar op de foto, maar steeds takjes ervoor. Ze zijn zeer beweeglijk.

Man grote bonte specht (Dendrocopos major – Great Spotted Woodpecker) rust even uit in de nabijheid van zijn vrouw nadat hij een indringer heeft verjaagd.

Als je doodstil staat, zo onopvallend mogelijk naast een boomstam, zie en hoor je het meeste. Een gaai liet mij echter schrikken door ineens van vlakbij zijn rauwe kreten te laten horen. Van een lachende groene specht, die je in dit ongecultiveerde bosje niet zo vaak ziet, kon ik alleen maar vrolijk worden. Een sperwer vloog over, evenals 2 mauwende buizerds. Geen ransuilen op de nieuwe, rumoerige roestplek.

Kolganzen (Anser albifrons – Greater White-fronted Goose) in de Geerpolder. De vogel zonder buikstrepen in het midden is een eerste winter kolgans.

Een man smient (Mareca penelope – Eurasian Wigeon) in De Wilck.

In de Geerpolder foerageerden rond de middag zo’n vierhonderd kolganzen en vijftig grauwe ganzen, 68 brandganzen vlogen over. Na mijn wandeling door het Prielenbos waren ze verdwenen. Mogelijk dat ze naar de Gelderwoudse Polder bij de Weipoort waren gevlogen, hemelsbreed is dat maar een paar honderd meter, om er te komen moet je vele kilometers omrijden. Daar zaten er vanmiddag circa zeshonderd met (weer) vijftig grauwe ganzen.

Bij de Plas van Wiegel en in de Zwetpolder een grote zilverreiger. In de Westbroekpolder 47 kleine zwanen, 37 adult en 10 juveniel. Een gezinnetje van pa, ma en 3 jonkies liep wat apart.

Overvliegende brandganzen (Branta leucopsis – Barnacle Goose).