Het zal je maar gebeuren: een oehoe (Bubo bubo – Eurasian Eagle Owl) in je tuin! Foto© ‘Henk Vogeldagboek’.

Ik denk zomaar dat Vogeldagboeklezer Henk uit Zuidoost-Drenthe tweemaal met zijn ogen heeft geknipperd
toen hij donderdag in zijn tuin een oehoe ontdekte in een 35 jaar geleden geplante conifeer! Een oehoe!
Soms krijg ik wel eens foto’s van lezers die denken een oehoe te hebben gezien, dat is dan altijd een ransuil.
Maar Henk kent zijn uilen en wist vrijwel meteen dat het om een oehoe ging, de grootste uil ter wereld.

Op het moment dat Henk mij een foto toezond waren wij met vakantie in Ruinen, op afzienbare afstand dus.
Ik heb meteen contact gezocht want een oehoe heb ik nog nooit in de vrije natuur gezien.
Helaas bleek deze grote uil door kraaien te zijn verjaagd en hij/zij is tot heden niet meer teruggezien.
Uiteraard inspecteren Henk en zijn vrouw de tuin nu dagelijks, al lijkt de kans klein op nog zo’n unieke ontmoeting.

De poten en eventuele riempjes waren onzichtbaar, er bestaat geen volledige zekerheid dat het om een ‘vrije vogel’ ging.
Maar de laatste jaren zijn er oehoes aan onze oostgrens opgedoken na herintroductie in Duitsland, dus is de kans groot.
Gejo Wassink van de Oehoewerkgroep Nederland vertelde dat dit jaar vijf oehoe-jongen in ons land zijn geboren
waarvan er vier zijn uitgevlogen: Achterhoek twee en Limburg twee. Twee zijn er gezenderd en op internet te volgen

Zaterdagmiddag, een mandarijneend (Aix galericulata – Mandarin Duck; male) op het Amaliaplasje.
Het was een volwassen man in eclipskleed of een jonge man, ongeringd, waarschijnlijk in vrijheid geboren.
Zo’n tien jaar geleden waren er al een paar honderd broedgevallen van dit fraaie eendje in ons land.

De meeste lepelaars (Platalea leucorodia – Spoonbill, juvenile) hebben het Nederlandse luchtruim verlaten.
Op deze foto van 18 september een jonge lepelaar (zwarte vleugelpunten) boven de Starrevaart.

Rond het middaguur stal een vos de show op de Starrevaart. Vanaf het bankje op de hoek Kniplaan
zag ik een vos die het schelpeneilandje opkroop, naar de meeuwenkolonie die op het ogenblik sterk begroeid is.
Het dier heeft daar een kwartier rondgescharreld, nu en dan ving ik een glimp van hem op.

Het wachten was natuurlijk op het moment dat hij weer door het water terug zou moeten lopen.
Voorzichtig stappend, met zijn dikke staart omhoog om die droog te houden, liep de vos naar de rietkraag,
waar hij zich later nog eenmaal liet zien. De foto’s gemaakt op 370 meter afstand (nagemeten op Google Earth).
Verder op de Starrevaart o.a.3 lepelaars, 4 zwarte zwanen, een overvliegende halsbandparkiet, 3 kemphanen,
5 bonte strandlopers, 6 bontbekplevieren, 17 zwarte ruiters en meer dan 120 watersnippen.

Vos (Vulpes vulpes – Red Fox) verlaat het schelpeneilandje op de Starrevaart. Met de staart boven water
loopt hij terug naar de rietkragen, waar een achterdochtige blauwe reiger hem in de gaten houdt.

***
Geluidenboek
Aan het Geluidenboek toegevoegd de roep van de grutto en de rosse grutto.