Woensdag 23 februari 2005 – Op de rug van een walvis

Recentelijk las ik in een nieuwsgroep, helaas weet ik niet meer van wie, dat het niet uitmaakt hoe vogels hier gekomen zijn om ze ‘inheems’ te noemen. Meegereisd met een schip, op de rug van een walvis, maakt allemaal niet uit. Vogels die zich hier vestigen zijn ‘onze’ vogels. Ontsnapt of niet. nijlganzen, Indische ganzen, halsbandparkieten, rosse stekelstaarten, heilige ibissen, noem maar op.

Met die stelling ben ik het in grote lijnen eens. Dat in Nieuw-Zeeland ratten zijn gevangen om een zeldzame papegaaiensoort te redden, daarmee ben ik het ook eens. Omdat het op eilanden gebeurde die geïsoleerd lagen waardoor resultaat verzekerd was.

Maar moeten in Europa alle rosse stekelstaarten doodgemaakt worden (overheidsbesluit) omdat ze hybridiseren met ‘onze’ zeer verwante witkopeend die daardoor met uitsterven wordt bedreigd? Als het ‘probleem’ daarmee op te lossen zou zijn, zou ik daarover misschien nog willen nadenken (hoewel, doodschieten….). Maar het is uitgesloten dat de inmiddels in Europa talrijke rosse stekelstaarten nog in de hand gehouden kunnen worden.

Als je de boeken naleest zie je in de loop van de eeuwen enorme verschuivingen in flora en fauna. Vreemdgangers zoals bisamratten en noem maar op, zijn allemaal onze wereld binnengedrongen via onverantwoord gedrag van mensen die zo graag exotische dieren houden. Daar wordt niets aan gedaan. Dieren die niets aan hun vrijlating kunnen doen en zich niet kunnen verdedigen, zouden dan maar gedood moeten worden. Dat is ethisch niet juist en dus mag het van mij niet.

Rosse stekelstaarten zijn prachtige eendjes. Vooral de mannen in bruidskleed. Een wijnrode kleur die me sterk doet denken aan de sportbroekjes die ik droeg op het christelijk lyceum in Dordt. Door voetoperaties was ik destijds niet zo’n sportheld, maar die kleur vind ik nog steeds prachtig. En dan die korenbloemblauwe snavel. Wijnrood en korenblauw, een hemelse combinatie!

Op de Starrevaart verzamelen zich in deze tijd van het jaar altijd flink wat rosse stekelstaarten, dik in de twintig. Ik hoop dat ze straks weer gaan broeden en misschien jonkies grootbrengen (al vallen er veel ten slachtoffer aan predatoren).

Vandaag zag ik er 17, volwassen mannen en vrouwen en ook mannen die vorig jaar zijn geboren en nog een overgangskleed dragen. Het is mij niet gelukt om er 1e jaars vrouwen uit te halen, maar waarschijnlijk is het verschil met volwassen vrouwen niet te zien.

Freek en Peter (met oranje jas) van aannemer Van Ooijen uit Woerden werken hard aan kijkhut De Vogelknip. Op de foto zijn ze bezig een stellage te bouwen waardoor gehandicapte vogelaars zo de hut in kunnen rijden.

Deze man rosse stekelstaart (Oxyura jamaicensis – Ruddy Duck; male adult) heeft bijna zijn prachtkleed aangetrokken. Nog wat losse veertjes bijwerken en de snavel wat feller kleuren, en dan is hij helemaal het mannetje!

Vrouwlief rosse stekelstaart (Oxyura jamaicensis – Ruddy Duck; female adult) tooit zich in een bescheiden bruine pij. De donkerbruine streep over de lichtbruine wang is karakteristiek. Juveniele stekelstaarten lijken sterk op hun moeder.

Man rosse stekelstaart (Oxyura jamaicensis – Ruddy Duck; male 1st year) gaat zijn eerste levensjaar in. Hij is geboren in 2004. Op de witte vlek zie je nog restanten van de bruine wangstreep van zijn jeugdkleed.

Verdere waarnemingen vandaag. Starrevaart: geoorde fuut 2, lepelaar 1, brilduiker 5 (3+2), man grote zaagbek, grutto 48 en zwarte ruiter 6. In de Drooggemaakte Grote Polder Stompwijk 43 (38+5) kleine zwanen, Grote Polder Zoeterwoude 30 (25+5) en in de Oostbroekpolder 6. Dinsdag gezien 6 kleine zwanen in de Oostbroekpolder en 33 grutto’s in ’t Weegje in Waddinxveen.