Auteur Fotografie Uitgave € 19,95
|
Akkervogels
De mens heeft het landschap door de eeuwen heen ingrijpend veranderd. Door de steeds in oppervlakte groeiende landbouw zijn vogels zich aan die nieuwe leefomgeving gaan aanpassen. Zo kennen we weidevogels en ook akkervogels. Dat zijn geen vogelfamilies, maar individuele soorten die de voordelen van het platteland lange tijd optimaal wisten te benutten. Tegenwoordig is de landbouw geïntensiveerd en gemechaniseerd. Ook is er sprake van een enorme schaalvergroting. In ons land is bijna geen ouderwets, kleinschalig akker- of weilandgebied met eindeloze perceelranden, struwelen en riet meer te vinden. Dit heeft grote gevolgen voor de weide- en akkervogels. Sommige soorten zijn al bijna of zelfs geheel uit ons land verdwenen. In dit leerzame en vlot geschreven boek wordt aangegeven wat agrariërs kunnen doen om het tij voor de akkervogels te keren. Met pakkende voorbeelden van succesvolle maatregelen uit Nederland en Vlaanderen. Ook worden de belangrijkste akkervogels beschreven. De belangrijkste aanbeveling is om randen van minimaal 9 meter (liever 12 meter) om de akkers te laten staan. Het liefst zou zo’n rand een zogeheten triorand moeten zijn (een rand met drie verschillende maaihoogten), met grassen en kruiden met zowel olie- als zetmeelhoudende zaden. Verder kan men de akkervogels helpen door akkerresten te laten staan (bijv. een stukje graan). Ruilverkavelingsbosjes bij akkerreservaten zouden plaats moeten maken voor gecontroleerde ruigten. Dat beperkt het aantal predatoren. Met de aanbeveling om randen te laten staan, komen we meteen aan bij het kernpunt van de akkervogelbescherming. Hoeveel is het de samenleving waard om deze vogels te behouden? Immers, die randen worden onttrokken aan landbouwgrond. De meeste boeren zullen daarvoor gecompenseerd willen worden. Dus zullen er subsidies moeten worden verstrekt. En daarmee komt ogenblikkelijk ook Europa in beeld, want landbouwbeleid is een Europese aangelegenheid. Volgens dit boek zal Europa na 2013 meer aandacht hebben voor natuurbescherming op het platteland. En dat is goed nieuws voor de akkervogels. Het boek straalt optimisme uit over de kansen om iets van de oude boerenlandglorie, met de bijbehorende akkervogels, terug te krijgen. De prachtige foto’s van geslaagde projecten en van vogels versterken dit positieve gevoel. Dat leest plezierig. Hopelijk spoort het alle voor de akkervogelbescherming benodigde partijen aan om hier werk van te maken. Ronald Klingers, 26 januari 2010
|