Een foto van boomkruipers (Certhia brachydactyla, Short-toed Treecreeper)
die je niet vaak zal zien: tegen elkaar gedrukt om warmte/energie tijdens kou te besparen.
De foto is van Ton Trompert©, die de vogels ontdekte door hun uitwerpselen
op de vensterbank. Ze slapen in de nok van zijn huis tussen Coevorden en Schoonebeek.

Mijn eerste werkstuk op de middelbare school ging over grote bonte spechten.
Het maandblad Het Beste was in mijn jeugd een bron van interessante onderwerpen
en ik had dan ook vrijelijk geput uit een artikel over hoe vogels zich warm houden.

De feiten van dat verhaal ken ik niet meer, maar ik weet nog steeds dat ze hun donsveren uitzetten
waardoor er bij kou een isolatielaag ontstaat waaronder het ‘lekker warm’ blijft en
waardoor ze zelfs bij strenge vorst hun lichaamstemperatuur van ca. 41 à 43 graden behouden.
Ik moest daaraan denken toen ik gisteren een foto toegestuurd kreeg van drie boomkruipers
die niet alleen hun veren opblazen, maar extra warmte zoeken door tegen elkaar aan te kruipen.

De meeste vogelsoorten, ook grote vogels, hebben gezamenlijke slaapplaatsen,
kleine zangvogeltjes besparen bovendien flink wat energie door een ‘vogelbol’ te vormen.
Het grootste probleem bij felle kou is niet de warmte maar het vinden van voldoende voedsel.
Een langdurige periode van voedselschaarste vergt daarom veel slachtoffers, niet zozeer de kou.

Hieronder foto’s die ik de afgelopen week in de sneeuw heb gemaakt.


Kleine zwaan (Cygnus bewickii, Bewick’s Swan), 31 januari in de Oostbroekpolder.

Spreeuw man (Sturnus vulgaris, Starling, male), 24 januari in onze tuin.
In winterkleed oogt een spreeuwenvrouw wat ‘geliger’ en heeft ze grotere spikkels.
Binnenkort krijgen spreeuwen een gele snavel, bij vrouwen wordt de snavelbasis roze, bij mannen blauw.