Steenuilen
Schrijvers
Peter en Wies Beersma en Arnold van den Burg Illustraties Elwin van der Kolk Uitgave Roodbont Uitgeverij, Zutphen 2007, 120 pag’s, 21 x 21 cm ISBN 978 90 8740 008 8 Prijs € 19,95 |
BESPREKING
Zelfs als je weet waar ze hun territorium hebben, krijg je ze niet vaak te zien. En het zijn misschien wel de aardigste vogels uit ons landschap: steenuilen. Zo groot als een merel, zo breed als twee merels, plomp gebouwd met daardoor de aaibaarheidsfactor van een beer, met een korte staart. Uit die grijsbruin met witte veren beplakte vogel kijken twee geelzwarte spleetogen fel om zich heen . Hun platte, brede kop beweegt zich mee met alle bewegingen die ze waarnemen. Naar steenuilen kijken vormt een van de leukste natuurbelevingen. Zoals met veel vogels die afhankelijk zijn van kleinschalige landschappen gaat het niet zo goed met de steenuil. Er verdwijnen te veel oude schuurtjes waar ze in kunnen nestelen, hoogstamfruitbomen en knotwilgen die ze nodig hebben en muizen en vooral kevers als voedsel. Het verkeer is een van hun belangrijkste doodsvijanden. In het boek Steenuilen is alle kennis verzameld over deze mysterieuze vogel. Een boek vol foto’s en gegevens over de uil. Maar vooral heel veel informatie over de manier waarop steenuilen beschermd kunnen worden, hoe hun biotoop kan worden aangepast, wat voor soort nestkasten je het beste kan gebruiken, hoe je predators kan weren, enz. Of je nu direct de jachtopziener moet inschakelen als er te veel kauwen bij het steenuilennest zitten, is een nogal dubieuze suggestie. De opening van het invlieggat kleiner maken werkt ook succesvol (tegen kauwen), zelfs als die iets minder dan 64 mm is. |
Veel jonge vogels, en zeker ook steenuilen, halen of overleven hun eerste winter niet. Als het vrouwtje doodgaat, is het verhaal sowieso ten einde. Het mannetje draagt voedsel aan. Als dat verongelukt, kan vanaf twintig dagen broeden met bijvoeren vaak nog het legsel worden gered. Een marge die iets ruimer is dan de schrijvers aanvoeren. In het boek wordt niet gerept over een mogelijk curieus verschijnsel: als het weer verslechtert, legt het mannetje een extra voedselvoorraad aan. Of dat werkelijk zo is, is nog niet aangetoond. Bij de lijst met nuttige adressen ontbreekt STONE (Steenuilenoverleg Nederland) uiteraard niet. Daar lid van worden is niet alleen goed voor de steenuil maar men blijft ook op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen en onderzoeken. SAMENVATTING ‘Steenuilen’ is een heel informatief boek voor iedereen die meer wil weten over deze vogels, fris opgemaakt met veel foto’s en illustraties en goed leesbaar. Het staat vol met waardevolle tips om actief te helpen deze kleinste uilensoort van ons land een goed leefklimaat en hopelijk een toekomst te bezorgen. 3 december 2007, m.m.v. Martin van de Reep
|