Schrijver Uitgave
|
Het masker van de raaf Leven in het noordpoolgebied Dit boek past goed bij koud winterweer. Op elke pagina voel je bij wijze van spreken de kou van de ‘hoofdpersoon’ van dit boek, het immense natuurgebied de noordpool. En zo rond de kerst is het ook de tijd om een wat dikker boek zoals dit te lezen, vooral wanneer je houdt van reisverhalen. Ook de natuur komt ruimhartig ter sprake, maar het is zeker geen echt natuurboek. Wat dat betreft valt het een beetje buiten de normaal in Vogeldagboek besproken boeken. Louis Beyens is een Belgische bioloog en poolvorser, die al meer dan dertig jaar het noordpoolgebied bezoekt. Van die reizen doet hij in ‘Het masker van de raaf’ verslag, maar ook van poolexpedities van anderen, van het leven van de Inuits (de mensen die wij wel met de term eskimo’s aanduiden, wat voor hen een scheldwoord schijnt te zijn), van de klimaatveranderingen, van de dieren- en plantenwereld op de pool, van de geschiedenis, van klimatologische omstandigheden en veranderingen. Kortom: alles wat met de noordpool te maken heeft komt wel aan de orde. Door die enorme berg belevenissen, soms verhalend en soms in de vorm van dagboekverslagen, afgewisseld met feiten en populair-wetenschappelijke verhandelingen, vind ik de opbouw van boek wat rommelig. Dat leest minder plezierig. Maar het boek boeit wel. In het midden bevindt zich een fotokatern wat een welkome aanvulling op de tekst geeft. En de titel? In het poolgebied komt Beyens regelmatig raven tegen. Die grote zwarte vogels zijn duidelijk afwijkend in dit gebied. Ik heb de indruk dat schrijver vindt dat de mens op de noordpool ook zo’n vreemde eend in de bijt is. In de epiloog schrijft Beyens: “De toendra bevriest (…). Uit het heelal tuimelt een raaf, zet zich op een granieten voetstuk. Nieuwsgierig bekijken we elkaar. Zijn uitgestoken vleugel raakt me aan en vervaagt in mijn arm. Zijn masker valt af, ik staar in mijn eigen gelaat. Ik sta op en vlieg weg.” Ronald Klingers, 15 december 2010 |
Het masker van de raaf
|