Aangifte doen
Onlangs belde ik de AID over volgens mij een niet-toegestane wijze van het afschieten van houtduiven. Ik zei: "Ik wil aangifte doen van...." waarop de AID-medewerker antwoordde: "U kunt geen aangifte doen, alleen maar een melding doorgeven."
Dit antwoord heb ik aan Jan Hurkmans voorgelegd en zijn reactie was: IEDERE OPSPORINGSAMBTENAAR, dus ook de AID, is VERPLICHT op grond van 163, lid 5 Wetboek van Strafvordering, een aangifte op te nemen. Art. 163, lid 5: 'Tot het ontvangen van de aangiften bedoeld in de artikelen 160 en 161, zijn de opsporingsambtenaren, en tot het ontvangen van de aangiften bedoeld in artikel 162, de daarbij genoemde ambtenaren verplicht'.
De bevoegdheid tot aangifte komt uit artikel 161 WvSv: 'Ieder die kennis draagt van een begaan strafbaar feit is bevoegd daarvan aangifte of klacht te doen.' Of meldingen bewaard worden is eenvoudig te controleren door daags erna nog eens te bellen en te informeren naar de stand van zaken.
Bij de politie is het op sommige plaatsen gebruikelijk dat de aangever teruggebeld wordt om hem te informeren over zijn zaak. Het moet dan wel gaan om het aangeven van een strafbaar feit en de blote melding 'dat jagers houtduiven schieten' met daarbij het verzoek 'ze eens te controleren', kan door opsporingsinstanties uitgelegd worden als: er is geen sprake van een strafbaar feit, dus aangifte kan ook niet en controleren doen we wel als we tijd hebben'.
Reageren? Klik hier.
Zwanendriften en dierenrechten
Vraag van Liesbeth Schreuder als reactie op Zwanendriften:
"Waarom wordt deze manier van zwanen houden beëindigd? Wat is er anders aan zwanen houden voor dons en vlees dan aan eenden houden voor vlees en dons of aan ganzen of aan haviken en slechtvalken voor de jacht?"
Opmerking van Tineke Heidenis:
Heb van de winter op de tv gezien hoe ganzen van hun dons werden ontdaan..., vreselijk gewoon. Na drie keer plukken leggen de arme dieren het loodje. Zo zal het ook wel gaan met zwanen. Ik walg soms van de mensen die dit dieren kunnen aandoen en snap niet hoe een mens zo in elkaar kan zitten!
Antwoord:
Voor mij zit er geen verschil in het door u geschetste leveren van dons en vlees, maar wij zijn mensen die het niet hoeven te ondergaan. Voor dieren maakt het natuurlijk wél uit als ze op een niet-natuurlijke wijze worden behandeld door hun 'verzorgers'. Hoe verder men afraakt van de door het dier gewenste leefwijze, des te vervelender het dier dat zal kunnen vinden.
Hier raken we de 'rechten' van het dier en ik denk dat we - niets meer of minder - de plicht hebben naar de stand van onze beschaving te handelen, zoals we dat ook doen met kinderen, bejaarden, monumenten, immigrerende mede-Nederlanders of verkeer. We zullen er over vijfentwintig jaar anders over denken dan vandaag, zoals we dat nu ook doen over het verleden.
Dat is ook niet zo erg, maar dat ontslaat ons nu niet van de plicht kritisch te blijven kijken naar het welzijn van de dieren die van onze luimen afhankelijk zijn. Dat 'kijken' naar 'gehouden dieren' en 'wilde dieren' doen we helaas door de verschillende brillen die per bevolkingsgroep gedragen worden. Soms staan de brillen zelfs achterstevoren lijkt het…
.
Dit is een groene kitta (Cissa chinensis - Green Magpie), een jachtekster, hij leeft in de bergbossen van Azië. Waarschijnlijk omdat hij zo mooi is, is het een populaire volièrevogel (ondanks zijn luide gekrijs). Deze vogel wordt ongetwijfeld goed verzorgd, maar of hij 'gelukkig' is met zijn 'recht op tralies'? (foto op 25 juni in een volière gemaakt)
Haviken en slechtvalken voor de jacht gebruikt, kunnen zo ook bezien worden. Is het de natuurlijke leefwijze waar het dier - zou het in vrijheid mogen leven - last van zou kunnen hebben of zijn het de door de mens aangeleerde kunstjes die hij in gevangenschap moet vertonen?
Laat hier maar eens een wetgever een eerlijk en onbevangen oordeel geven! Zo is het dus dat er verschil zit tussen de behandeling van het ene ten opzichte van het andere dier, en ik vermoed dat dit zo zal blijven.
Jan Hurkmans
Milieuvizier Opleiding en Advies
28 augustus 2006
