Gelukkig zijn de meeste vogels schuw, anders zouden er nog meer ten slachtoffer vallen aan mensen, katten, auto's en andere killers. Nadeel van die schichtigheid is dat vogels van dichtbij bekijken of fotograferen niet meevalt, zeker als je ze niet wil verstoren. Vanuit een vogelhut lukt dat nog het beste, en in dát opzicht is een auto handig: je kan hem als schuiltent gebruiken.


Kleine zwanen zijn de uitgestrekte toendra's van Siberië gewend, in ons land overwinteren ze op snippertjes natuur. Geen wonder dat ze doorlopend zeer waakzaam zijn en meestal een paar honderd meter afstand houden. Een kleine zwaan zat maandagmorgen behoorlijk dicht bij de Broekweg in de Oostbroekpolder, hij/zij was wel erg attent maar ik kreeg toch de kans vanuit m'n autohut een foto te maken.

Deze sperwer (vrouwtje) koos vanmorgen in de buurt van de Amalihut aan het Spookverlaat een (zwarte) els uit, doordat er al flink wat bladeren zijn afgevallen, was ze ook midden in de boom goed zichtbaar.

In (de slootjes van) de Generale Polder, ten zuiden van de Vierheemskinderenweg, waren vanmorgen 4 grote zilverreigers aan het foerageren, twee koppeltjes van twee. Aan de rand van de Wilckplas scharrelden 3 kemphanen. Om de vele vogels in de plas niet te verjagen, ben ik er niet naartoe gewandeld. Dat blijft een dilemma (voor mij althans) bij zulke vogelplaatsen: ook al loop je er over het officiële wandelpad uiterst voorzichtig naartoe, eenden, zwanen en andere vogels gaan toch massaal op de vleugels. Aan de andere kant, iedereen doet het, waarom zou ik dan niet ook...

De slechtvalken rustten op hun hekken in De Wilck. Bij de Amaliahut riep een waterral. In de Generale Polder, bij de Westvaart, waren twee families kleine zwanen aan het grazen: 4 ouders en 6 jongen, in de Hazerswoudsche Droogmakerij op het gerooide bietenveld telde ik er 101 (91+10).


Watersnip bij de Amaliahut.