Genieten van de natuur betekent dat je de tijd moet nemen (als je daarover beschikt uiteraard!). Bij de Starrevaart lopen mensen wel eens om het plasje, en als ze de ijsvogeltjes niet snel zien, zijn ze teleurgesteld. Begrijpelijk, maar dan ik zeg altijd: jammer dat vogels vleugels hebben, anders bleven ze wel zitten......

Vanmiddag in de Amaliahut aan het Spookverlaat hadden enkele vogelaars ook pech: lang gewacht, moed opgegeven, de gelukkige achterblijvers zagen even later een fraaie man een kwartiertje voor de hut op een tak zitten. Hij was weinig actief, liet eenmaal een braakballetje los, stond eenmaal te bidden, dook eenmaal tevergeefs en ving niet eenmaal een visje.

Van zulke fraaie vogels kan ik niet genoeg krijgen, vandaar nogmaals de ijsvogel vanmiddag uit het Spookverlaat.


Verder was het vrij rustig op de plas voor de kijkhut. Een dodaars, wat baltsende krakeenden die hun fluitende lokroep lieten horen, een paartje parende wilde eenden, een watersnip die zo verborgen zat tussen afgemaaide rietstengels dat hij zelfs door de telescoop op pakweg dertig meter nauwelijks te vinden was, en nog steeds 2 zomertalingen.

Twee zomertalingen. Duidelijk is het verschil in grootte te zien met een wilde eend op de achtergrond, die gemiddeld zo'n 55 cm is, zomertalingen ongeveer 40 cm.