Voordat vanavond de (onweers)buien losbarstten nog even naar de oostkant van De Wilck. Op de hoogspanningsmast langs de Vierheemskinderenweg zat een slechtvalk, een mooie man. Hij verliet zijn uitkijkpost slechts even voor een lusteloze aanval op een watersnip. Aad Zevenhoven heeft de afgelopen dagen al enkele malen op de masten een slechtvalk gezien, eenmaal twee tegelijk, zou het paartje terug zijn dat al enkele jaren in De Wilck overwintert?

We zullen het zeker weten als ze bij elkaar op de masten zitten, of op een hek, of als ze samen op jacht gaan. Toen ik ze vorig jaar na hun terugkeer uit Noord-Europa voor het eerst weer zo dicht bij elkaar zag, gaf dat een warm gevoel van 'herkenning' en geluk: ze zijn weer terug, hebben samen de winter overleefd, hebben misschien wel jongen grootgebracht. Vol verwachting zie ik uit naar het moment dat ze zich als het Wilckpaartje 'openbaren', ik voel me op voorhand al een beetje gelukkig.

In - en vooral op de weilanden ten noorden van - De Wilck zaten zo'n 550 à 600 wulpen. Twee buizerds en twee bruine kiekendieven, evenals een sperwer, veroorzaakten diverse malen onrust onder groepen van honderden kieviten, goudplevieren, meeuwen en spreeuwen. De Wilckplas heeft zijn aantrekkingskracht op het ogenblik wat verloren: alleen eenden en watersnippen.