De redactie vroeg me een stukje voor het zomernummer van Onze Waard te schrijven. Over de zomer. Wat schiet je te binnen als je het woord zomer hoort? Warmte. Lange avonden. Zwaar onweer na benauwd weer.

Dat onweer herinner ik me nog het sterkst. Vroeger hadden we op korenmolen De Hoop geen bliksemafleider en was de kans op inslagen groot. Aan de stalen roedes, zeg maar het skelet van de wieken waaraan de houten rasters zijn bevestigd waarover de zeilen worden gespannen, kon je voelen of er onweer op komst was. Een oom van me heeft dat eens met een blauwe duim moeten bekopen, want hij dacht dat het met de elektriciteit in de lucht wel meeviel. Als het onweer dan eenmaal in de buurt kwam, werden we allemaal uit voorzorg uit bed gehaald, moesten we ons aankleden en werd de trommel met waardepapieren op tafel gezet. Ik ben nog steeds een beetje bang voor onweer…..

Maar het had ook z'n voordelen als de lucht ging 'groeien': palingen beten als de beste. Een hengeltje met een worm, en denk erom dat er (vroeger?) lekkere palingen in De Alblas zaten. We gingen ook wel eens peuren. Wormen aan een draad geregen of, wat natuurlijk veel sneller ging, in een nylonkous gestopt. Een teil naast het bootje tot een centimeter of vijf onder de rand met water, en als de palingen aan het draadje of de nylonkous hingen, schudde je ze zo in de teil. Het was wel link: als er een beroepsvisser langskwam, kon je rekenen op een paar harde handen….. Thuis lieten we de palingen nog een paar dagen in vers leidingwater zwemmen om ze van hun grondsmaak te ontdoen, heerlijk! Ik vis allang niet meer, normen en waarden en opvattingen over hoe je met de natuur om moet gaan zijn sterk veranderd, verbeterd.

's Zomers is het volop genieten van de sterrenhemel, de vleermuizen, de jonge vogels, weelderige begroeiing en vooral van de vlinders die alles extra kleur geven. In m'n jonge jaren zette ik een stoel bij een enorme vlinderstruik en kon daar uren zitten genieten, van de dag- en 's avonds van de nachtvlinders. Nu moet je vaak 'zoeken' naar die vliegende kleurdozen, maar als je ze ziet, krijg je het échte warme zomergevoel.

Gepubliceerd in Onze Waard, Zomer 2002, het blad van de Natuur- en Vogelwacht De Alblasserwaard