Een zwerm van zo'n veertig à vijftig putters heeft me vandaag een tijdlang zoet gehouden rond de Amaliahut aan het Spookverlaat. De prachtig gekleurde vogeltjes wilden zich maar niet laten fotograferen, slechts met moeite één redelijk geslaagde foto kunnen maken. Ze deden zich te goed aan de zaden van elzen, buitelden langs de elzenproppen en de takken, vlogen vrolijk roepend van boom naar boom, gingen zelfs eenmaal prachtig in het licht op het ijs tegen de rietrand zitten drinken, maar ze waren me telkens te vlug af.


Putters (Carduelis carduelis) in de elzen, ze zijn verzot op elzenproppen, de verdroogde vruchtkegel van de els.

Ook een haviksvrouw nam me bij de neus. Door de alarmkreten van smienten merkte ik dat er wat aan de hand was, en daar zeilde de grote havik in essenboompjes. Door de telescoop kon ik net haar poten en een stuk van de rug en staart zien, de rest bleef verboren achter de takken. Hoewel ik haar goed in de gaten bleef houden, was een moment van onachtzaamheid voldoende en was de vogel gevlogen. Later vloog nog een sperwer over het plasje, evenals tientallen kramsvogels.