Vogeldagboek©


Zaterdag 4 januari 2003 - Slechtvalkman helpt zijn vrouw

De zaterdag is voor mij geen gebruikelijke vogeldag, maar nog ontregeld door de decemberdagen en gelokt door het zonnige weer, vanmorgen op stap. Een lichte vorst had hier en daar een laagje achtergelaten, de harde en koude wind blies de polders schoon, weinig vogels, in de Drooggemaakte Grote Polder 20 kleine zwanen.

Op de Starrevaart waren weer veel grauwe ganzen, aangevuld met 188 kolganzen, kleiner, sierlijker en met een minder harde ganzenstem dan hun grotere soortgenoten, hun witte kol dragen ze als een kroon. Aan de westzijde zat een buizerd aan de waterrand een eend op te vreten, schuin boven zijn hoofd keek een bonte kraai toe. Op de plas verder o.a. 3 nonnetjes (vrouwen), 4 brilduikers (1 man) en 7 rosse stekelstaarten, langs de Kniplaan riep een waterral.

Vanmiddag scheen de zon nog zo uitbundig, dat ik opnieuw op pad ben gegaan. In de Generale Polder zaten 62 kleine zwanen (59+3) die ik een uurtje later over De Wilck naar het westen zag vliegen toen ze voor een boer op de wieken gingen. Tegen het donker landden zo'n zestig wulpen in De Wilck, waar ze hun slaapplaats hebben.


De zon stond in de namiddag heel laag toen ik in De Wilck deze zilvermeeuw (Larus argentatus) fotografeerde die nog vlug voor de nacht zijn buik vulde.

Kort voordat ik wegging, zag ik nog net het slechtvalk vrouwtje met een prooi midden in De Wilck landen, al snel vlogen de veren in het rond. In voorgaande jaren had ik al gezien dat manliefin de buurt bleef wachten tot hij aan tafel mocht, deze keer nam hij ook de rol van bewaker op zich. Toen twee zwarte kraaien dachten aan een makkelijk hapje te komen en ma belaagden, zorgde pa ervoor dat zijn echtgenote rustig verder kon dineren want tot tweemaal toe verjoeg hij de kraaien tot op een paar honderd meter. Reken maar dat die kraaien het niet leuk vonden toen ze de slechtvalk op hun dak kregen, want net als smienten wisten ze niets anders te doen dan zich in paniek op de grond te laten vallen.