De kleine alk heeft de Zoetermeerse Plas verlaten. Vrijdag tweemaal geweest, de oostoever zelfs afgezocht of de vogel wellicht aangespoeld zou zijn, maar hopelijk heeft hij de afgelopen weken voldoende energie weten te verzamelen om naar zijn arctische woongebied terug te keren. Laten we het maar op deze positieve gedachte houden, sombere voorspellingen van een zeedeskundige ten spijt. Wat hebben veel mensen van dit grappige vogeltje genoten!

Ik kon niet eerder melding maken van de afwezigheid van de kleine alk, omdat donderdagmorgen mijn computer crashte. Toen ik zaterdag van de computerleverancier hoorde dat twee van mijn drie harde schijven kapot waren, heb ik een paar dagen behoorlijk in mijn rats gezeten, want ik maak back-ups van mijn bestanden op de verschillende hard-disks. Gelukkig is de meeste data gered.

Chronologisch wat vermeldenswaardigheden.

Donderdag, merels slepen volop nestmateriaal aan, ze zitten bovenin een dichte conifeer in de tuin. Acht grutto's op het eilandje voor de Amaliahut.


Na gedane arbeid is het goed rusten, man merel (Turdus merula, male) in de achtertuin (foto 100303)


Grutto (Limosa limosa) voor de Amaliahut.

Vrijdag, op de Starrevaart een groep van 45 kluten, verder o.a. 11 tureluurs, 1 zwarte ruiter en 1 dodaars. Op de Zoetermeerse Plas (dus) vergeefs gezocht naar de kleine alk, ook donderdag was hij al niet meer waargenomen. Op de plas maar liefst 51 dodaarzen, in een paar flinke groepen bij elkaar.


Kluten (Recurvirostra avosetta) op de Starrevaart, voor enkele honderden (IJslandse) grutto's.


Kieviten beginnen al behoorlijk op kleur te komen. De mannen krijgen uiteindelijk een effen zwarte borst- en koptekening, bij vrouwen loopt er altijd wit door het zwart heen. Op de foto boven een man kievit (Vanellus vanellus, male, above), ook altijd te herkennen aan de lange kuif en onder een vrouw kievit (Vanellus vanellus, female, below), beide op de Starrevaart.


Zondagmorgen de eerste (twee) tureluurs in De Wilck, vandaag op de Starrevaart zwom de kaneeltaling weer rond. De rosse stekelstaarten, die onlangs volgens art. 67 van de Flora- en faunawet in ons land vogelvrij zijn verklaard en gedood mogen/moeten worden, waren rechts van de hut volop bezig met de voorbereidingen op het broedseizoen. In Engeland worden de rosse stekelstaarten al volop afgemaakt. De fraaie duikeendjes komen van oorsprong uit Amerika, zijn in siervijvers beland en vandaaruit in onze 'vrije' natuur terechtgekomen, waar ze prima aarden. Door hun mannelijkheid vormen ze een bedreiging voor de verwante Europese witkopeend, en dat is de reden waarom ze nu vervolgd (gaan) worden. En weer grijpt de mens in de natuur in, wanneer leert men het nou eens af om met schietgrage vingers te wijzen naar alles wat leeft?