Vanmorgen een van mijn favoriete bezigheden verricht: sluipen door het Prielenbos. Het water staat er gelukkig weer hoog, zoals het in een natuurbos hoort; je kan er beter niet op je sandalen gaan wandelen! Krakende en soms slurpende geluiden, de luide zang van zwartkoppen en winterkoningen, de lokroep van een kleine karekiet en het gebedel van de jonkies, de tingelende roep van een rietgors.

Er klinken nog veel meer geluiden op uit de dichte begroeiing. Zo te horen niets bijzonders maar ik vind het altijd erg spannend om langzaam over het pad te slenteren, te luisteren, te loeren tussen de takken. Meestal zie je slechts wegschietende vogels, je hoopt eens een uil te treffen of een andere 'leuke' vogel, dat kan zo maar gebeuren. Vandaag niet, het bleef bij de gebruikelijke soorten. Bij het sperwernest was het doodstil.

Aad Zevenhoven belde me wakker uit mijn mijmerwandeling. Op een hoogspanningsmast langs de Vierheemskinderenweg zit een broedende boomvalk. In de mast ernaast zijn schilders bezig, we besluiten ze te gaan waarschuwen. Als ik arriveer, vliegt er een boomvalk luid alarmerend rond: de schilders hangen al vlak bij hun nest, we zijn te laat.

We gooien een hek open en Aad rijdt resoluut door de weilanden naar de plek des onheils. De twee schilders zijn intussen aan het afdalen. Maandenlang zijn ze beziggeweest, nu zijn ze hier en daar nog wat aan het bijschilderen en worden de klimtouwen van eerdere schilderactiviteiten verwijderd, vandaar dat ze zo snel van mast naar mast gaan.

Ze wisten niet van het nest, hadden twee bruine eitjes zien liggen en waren nu klaar met hun werk. Intussen vlogen de boomvalken hoog boven ons hoofd rond, soms schreeuwend van nijd tegen de indringers. Gelukkig is de rust snel weergekeerd en kruipt het vrouwtje na een minuut of tien weer op haar nest, al met al een goed einde.

Gewone melkdistel (Sonchus oleraceus - Smooth Sow-thistle) in het Prielenbos.


Juveniele visdief (Sterna hirundo - Common Tern) vanavond op de Benthuizer Plas.