In de omgeving zijn een aantal verzamelplaatsen waar je prachtig naar grutto's kan kijken. Op de Starrevaart zitten de vogels nogal ver weg, voor de Amaliahut zijn ze prachtig dichtbij maar daar zitten er meestal niet zo veel, hetzelfde geldt voor de westkant van het Buytenpark en het Bedelaarsbos.

Een ideale plek is recreatiegebied 't Weegje in Waddinxveen, waar je lekker buiten op niet te grote afstand de grutto's kan bekijken die in het plas-drasgedeelte aan de oostkant bij elkaar komen om wat te eten, contacten uit te wisselen, ruzie te maken, een partner uit te zoeken maar vooral om te slapen.

Dat verzamelen heeft een vrij vast ritme, geldt ook voor andere plaatsen. Zo tussen 10 en 12 uur komen de grutto's luid roepend uit de polders aanvliegen, om 1 à 2 uur vertrekken de eerste al weer om in de polders te gaan foerageren, om 4 à 5 uur komen ze terug om er de nacht door te brengen.'s Morgens vroeg gaan ze alweer op pad om tegen de middag terug te komen.


Twee IJslandse grutto's (Limosa limosa islandica - Icelandic Godwit; female and male), de voorste is een vrouwtje.

Rond het middaguur waren circa 450 grutto's op 't Weegje. Hoewel de rui nog lang niet voltooid is, zijn er toch best al grutto's die nagenoeg hun volledige zomerkleed aanhebben. Desondanks blijft het lastig om IJslandse grutto's tussen 'onze' grutto's uit te pikken. Maar als je de vogels goed bekijkt, zie je de verschillen best wel.

Zo hebben islandica's kortere poten. Vooral als ze naast elkaar in het water staan te dutten, hangt van de ene (de IJslander) de buik in het water terwijl de 'gewone' grutto geen natte buik krijgt. Ook een vrij opvallend kenmerkend verschil is het voorhoofd. De bovenkant van de (lange) snavel van een grutto gaat bijna rechtlijnig over in de kop, een islandica heeft een rondere kop, de snavel sluit niet rechtlijnig op de kop aan. Vorig jaar heb ik alle verschillen al eens beschreven: Vogeldagboek 27 maart 2003.


De contouren van een gruttokop: de Limosa limosa islandica (links) heeft een bollere kop dan de bij ons broedende Limosa limosa.

Een prachtig gezicht als je zo'n grutto ziet foerageren (Limosa limosa islandica - Icelandic Godwit; male) met z'n snavel de modder aftastend naar voedsel.

Interessant is het aflezen van ringen. Grutto's die op IJsland zijn geringd, zijn altijd islandica's, zo heb ik begrepen. Uit DNA-onderzoek is gebleken dat er geen Limosa limosa op dat eiland voorkomt. Zie je dus een grutto die op IJsland is geringd, dan weet je het zeker, zoals bij onderstaande vogel. Het was vandaag de enige met ring in een groep van zo'n 450 grutto's.


Geringde IJslandse grutto GL/OXa (Limosa limosa islandica - Icelandic Godwit; ringed).

Verder in 't Weegje o.a. een groep van zo'n twintig sijzen, 2 waterpiepers, 6 in een groep cirkelende buizerds, groot hoefblad in bloei, een Canadese gans en grauwe ganzen op het nest.

Ook in 't Weegje een verschijnsel dat je helaas steeds meer ziet: hondenbezitters zonder respect voor wet en natuur. Ondanks duidelijke borden dat het broedseizoen is begonnen en honden aan de lijn moeten, zag ik op een uitzondering na alleen maar loslopende honden. Een sujet maakte het helemaal bont door zijn dier, merk jachthond, door de rietkragen langs de spoorbaan te laten rennen, daarbij alles opjagend.


Waterpieper (Anthus spinoletta - Water Pipit) in het plas-drasgebied van 't Weegje.