Vijf jaar geleden ben ik met Vogeldagboek begonnen. Door geestelijke en lichamelijke overbelasting op mijn werk stortte ik in 1996 in, op 1 november, precies op mijn vijftigste verjaardag. Na enkele jaren intensief te zijn behandeld, bleek door de arbeidsstress een ernstig trauma te zijn 'wakker geschud', een zgn. tweede-generatiesyndroom. Kort gezegd: mijn ouders hadden in de oorlog in het verzet gezeten wat zeer grote spanningen had opgeroepen. Hun angsten heb ik bij mijn conceptie meegekregen en die openbaarden zich dus op latere leeftijd.

Na enkele jaren durfde/kon ik weer wat naar buiten, mijn ergste angsten zijn verdwenen maar ik heb nog steeds paniekaanvallen, met veel lichamelijke klachten en energiegebrek als gevolg. Ondanks het gebruik van medicijnen lukt het mij nagenoeg niet op 'visite' te gaan, laat staan naar theater, begrafenisplechtigheden, feesten.

In de open lucht voel ik me nog het beste, kan ik aardig met mensen praten (vroeger een belangrijk deel van mijn werk, eerst als journalist, later als hoofd van een afdeling PR en voorlichting), maar het maken van afspraken, zelfs buiten, levert mij meestal onoverkomelijke problemen op.

Waarom ik dit zo schrijf? Niet om medelijden te wekken, want ik ben een bofkont dat ik zo vaak kan gaan grasduinen. Maar ik krijg vaak vragen over mijn gezondheid, hoe het komt dat ik op mijn 'jonge' leeftijd van 58 jaar zoveel tijd heb om te struinen, ik krijg regelmatig verzoeken om met lezers of lezeressen van Vogeldagboek te gaan wandelen in 'mijn' vogelgebied.

Helaas lukt het mij niet, op een enkele uitzondering na als ik me 'goed' voel, met anderen op stap te gaan. Ik hoop dat bovenstaande uitleg over mijn situatie, waar ik overigens helemaal niet geheimzinnig over wil doen, begrip voor mijn houding oplevert. Ik zou het zelf geweldig vinden om met kleine groepjes door de natuur te trekken en anderen mee te laten genieten van 'mijn' vogelstekkies. Hopelijk breekt die tijd nog eens aan.

Het maken van Vogeldagboek vormt nu een belangrijk deel van mijn leven, ik noem dat mijn 'psychisch inkomen'. Ik krijg veel positieve reacties en die stel ik erg op prijs. Na de eerste Vogeldagboeken eind 1999 nam het aantal lezers snel toe, zeker nadat ik ging fotograferen en een paar jaar geleden de Vogeldagboeken op een website zette (www.vogeldagboek.nl).

Op de site komen dagelijks zo'n tweehonderd bezoekers, per e-mail gaat Vogeldagboek op dit moment ongeveer vier keer per week naar bijna zeshonderd adressen. Met een beetje hulp van de lezers (wijs andere natuurliefhebbers, familie en vrienden op Vogeldagboek en op mijn site!) moet die grens dit jaar overschreden kunnen worden.

In de eerste jaren publiceerde ik Vogeldagboek zonder foto's. Nu vormen foto's de kern van mijn berichten, maar vandaag weer eens een 'ouderwets fotoloos' Vogeldagboek, door het donkere en regenachtige weer heb ik niets kunnen fotograferen.

Vanmorgen nog wel een poosje in het Bentwoud geweest. Uit twee verschillende bronnen heb ik nu gehoord dat vorige week een keer en afgelopen dinsdag, rond de twintig velduilen zijn waargenomen. Dat was steeds 's morgens, kennelijk is het Bentwoud een prima slaapplaats voor trekkende velduilen.

Zelf heb ik de ruigtes enkele malen 's morgens, ook vanmorgen, helemaal doorkruist maar ik heb tot nu toe niet meer dan 4 velduilen gezien, anderen 5. Wellicht dat die grote groepen maar een nachtje gebleven zijn, of dat zij 's morgens elders op de uitgestrekte bouwakkers zijn gaan foerageren. De vogels laten zich overigens meestal pas goed zien in de loop van de middag, tot tegen het donker.

Vandaag slechts een tiental seconden 1 velduil zien vliegen, een fotograaf meldde er 2. Verder flink wat veldleeuweriken en kramsvogels, een paar graspiepers, een handvol torenvalken, 2 buizerds, 1 vrouw blauwe kiekendief (de juveniele kieken van dinsdag heb ik niet meer gezien) en 1 jagende slechtvalk. Iets naar het westen zaten 17 kleine zwanen op een gerooide bietenakker. Het hele gebied, inclusief dit deel van het Bentwoud, heet hier Polder Hazerswoudsche Droogmakerij, gemeente Benthuizen (Rijnwoude).

*****
Nederland Gruttoland

Het is niet mogelijk alle acties die gevoerd worden, in Vogeldagboek te beschrijven of te ondersteunen. Een enkele maal maak ik een uitzondering, zoals voor de actie van Nederland Gruttoland. De vraag is om een petitie te ondertekenen waarin de Franse regering wordt gevraagd de jacht op grutto's in Frankrijk te verbieden. Een handtekening kan worden gezet op www.grutto.nl. Doen! Kunnen we in onze polders blijven genieten van deze fantastische vogel.