Een van de nieuwkomers in onze avifauna is de rosse stekelstaart. Het verhaal van dit leuke Amerikaanse eendje is bekend. Tientallen jaren geleden werden de eerste vogels bij ons in het wild gezien, ontsnapt uit (met name Britse) collecties van sierwatervogels.

Vooral op de Starrevaart en de Lepelaarplassen kan je stekelstaarten zien. Hun aantal is in al die jaren slechts gering toegenomen. Er zijn wel broedgevallen bekend, maar kennelijk lukt het nauwelijks om jongen groot te brengen. Omdat er nog steeds (jonge) vogels uit vijvers ontsnappen, blijft de populatie op peil.

De overheid wil deze parmantige eenden afschieten (in elk geval 'opruimen') omdat ze hybridiseren met de zeldzame Europese witkopeend. Stekelstaartmannen zijn dominant en veroveren makkelijk witkopvrouwtjes. Hoe het precies gesteld is met deze kruisingen, is (mij) niet bekend.


Vrouw rosse stekelstaart (Oxyura jamaicensis - Ruddy Duck; female), op de foto boven in de karakteristieke houding van deze vogelsoort.

Man rosse stekelstaart (Oxyura jamaicensis - Ruddy Duck; male), nog in volle rui. Het eerste hemelsblauw aan de snavel is al te zien, evenals de eerste mooie kastanjebruine veren van het prachtkleed.


Het 'probleem' zou zichzelf de wereld (althans Europa) uithelpen als het houden van dergelijke vogels in tuin en park verboden zou worden. Of tenminste aan strenge regels zou worden onderworpen. Schieten biedt vrijwel nooit een oplossing, zeker niet als er steeds kweekeenden bijkomen.

In februari kunnen zich wel enkele tientallen stekelstaarten op de Starrevaart verzamelen. 'Wilde' vogels zwemmen regelmatig vlak voor de hut. Daar heb ik op 31 oktober (vrouw) en 22 november (man) bijgaande foto's gemaakt.