Op de een of andere manier ben ik de grote groep pestvogels misgelopen. Op internet las ik dat er vandaag nog vele tientallen in Noordwijk aan Zee zaten. Ik heb de bekende plekken afgezocht en er maar 2 gevonden. Maar wat een beauty's!

Twee mannen (o.a. herkenbaar aan brede gele staartband) zaten langs de Zeewinde in Noordwijk. Ze pikten slechts nu en dan een besje, ze waren duidelijk volgevreten met Hollands 'fruit'. Het is ze van harte gegund, want de thuisreis naar Noord-Europa is straks lang en zwaar.

Het is al het tweede achtereenvolgende jaar dat er een influx is van pestvogels. Verklaringen daarvoor liggen voor de hand: weinig voedsel en/of kou in het Noorden. Misschien zitten er ook wel klimatologische aspecten aan deze vogelverhuizing. Wie weet zal het wel een raadsel blijven waardoor dergelijke invasies veroorzaakt worden.

De naam pestvogel vind ik beneden de schoonheid van deze vogel. Volgens overlevering (zie o.a. het boek De Nederlandse vogelnamen en hun betekenis) werden deze vogels gezien als voorbodes van pestepidemieën. Nou ja, vroeger dacht men ook dat boerenzwaluwen in de modder van de rivier overwinterden.....

De wetenschappelijke naam voor pestvogel is Bombycilla garrulus: praatgrage zijdestaart. Het Duitse Seidenschwanz sluit hier bij aan, evenals het Franse Jaseur boréal. Maar het Engelse Waxwing heeft mijn sterke voorkeur: Lakvogel! De als stempellak ogende rode vleugelpunten zijn (bij mannen) zeer fraai en karakteristiek.