Mijn nieuwe camera had ik al enkele weken, met de 'kleine lens' kon ik al aardig droogzwemmen, maar nadat vrijdag de grote telelens was gearriveerd, kon vandaag het echte veldwerk beginnen. De keuze is na het afstrepen van voor- en nadelen gevallen op een Canon Eos 400D met een vaste 300mm telelens plus 1,4 converter. De vergrotingsfactor komt uiteindelijk op zo'n 660 mm.

Voor vogelfotografie is dat zo'n beetje de ondergrens, maar voor mijn doel (vliegende vogels en vogels van dichtbij fotograferen) is dat prima, het sluit precies aan op mijn digiscoping-apparatuur. Over enige tijd zet ik meer gegevens over de Canon en toebehoren op de website, dat meld ik dan.

Enigszins bibberend, niet van de zenuwen maar door de harde wind en een hardnekkige verkoudheid, ben ik nadat het droog was geworden tegen de middag de polders ingegaan. Niet gek veel vogelverkeer in de lucht, die foto's moet ik nog maken. Maar bij de Amaliahut had ik wel het geluk dat ik de afgelopen weken niet had: de ijsvogel ging pal voor de hut zitten!


In de Zoetermeersche Meerpolder waren kramsvogels (Turdus pilarus - Fieldfare) in plasjes aan het drinken.


Het vogeltje zat wel een kwartier op een stok iets verderop, maar de telescoop lag in de auto. Daarmee fotograferen ging dus niet. De hut verlaten zou betekenen dat ze (rode ondersnavel) zeker zou wegvliegen want bij elke beweging en elk geluid kan je fluiten naar je ijsvogel. Dus stil zitten met een sjaal als camouflage en wachten, en inderdaad, ze kwam even op de stok zitten die Dick speciaal voor dit doel op zo'n zeven meter voor de hut heeft neergezet!

Nogmaals de ijsvogel (Alcedo atthis - Kingfisher).




*****
Recensie: PLANTEN