Verreweg de meeste 'pootlozen', zoals hun wetenschappelijk naam Apus apus betekent,
zijn inmiddels naar Afrika vertrokken.
Je kan alleen nog gierzwaluwen zien vliegen die geen genoeg van ons klimaat kunnen krijgen....
Jonge boerenzwaluw (Hirundo rustica - Swallow; juvenile) krijgt te eten.
Foto vanmorgen gemaakt in de Meerpolder.
Andere soorten als boeren-, huis- en oeverzwaluwen blijven langer hangen
en bij zacht weer (en dus insecten) kunnen we ze nog weken zien.
Vandaag zag ik in de polders nog wat jonge boerenzwaluwen
die een laatste versterkingshap kregen voor de Grote Reis.
Even langs de Starrevaart gereden,
waar een jonge waterral zich aan de noordkant uitgebreid zat te poetsen.
Heb verder geen soorten geteld, maar een groenpootruiter is altijd het vermelden waard.
Verder wat door het Prielenbos gescharreld. Daar was het erg rustig
al verstoorde een krijsende halsbandparkiet de stilte.
Ook over de Starrevaart vloog een halsbandparkiet.
Poetsende man krakeend (Anas strepera - Gadwell; male) in het Prielenbos.
De mannen waren na hun rui al weer in 'prachtkleed' en volop aan het baltsen.
Hun krakende stemmen worden dan afgewisseld door hoge fluittonen.
In tegenstelling tot de meeste andere vogelsoorten ruien eenden na het broedseizoen in korte tijd volledig.
Sloten en vaarten worden op het ogenblik volop uitgebaggerd.
Op een baggeropslagplaats bij De Wilck foerageerde
deze man witte kwikstaart (Motacilla alba - White Wagtail; male), ruiend naar zijn winterkleed.
Van tapuiten (Oenanthe oenanthe - Northern Wheatear) kan ik geen genoeg krijgen.
Het zijn rustige vogeltjes, met wippende staart,
en je kan ze makkelijk tot een meter of tien à vijftien benaderen.
Dit is een 1e winter vogel of een volwassen vrouw in winterkleed; verschil is niet te zien.
De hele buik is gekleurd. Dat kan wijzen op een Groenlandse tapuit
maar die zijn wat groter, en dat was deze vogel niet. Vanmiddag langs het Zwetslootpad.
*****
Recensie Europe's living landscapes
Verschenen Landscape ecology in the Dutch context
