l'Araignée crabe (mâle et femelle). Parende bloemkrabspinnen (Thomisus onustus - Crab Spider),
het kleine bruine mannetje heeft zich vastgeklemd aan het veel grotere vrouwtje.
De fijnste natuurherinneringen aan onze vakantie in het alpenstadje Gap
heb ik aan de smaragdhagedissen die in onze 'vakantietuin' woonden, op zo'n tien meter van ons chalet.
Hoewel erg schuw en teruggetrokkend levend in de ruigte, had ik ze snel in de gaten.
Een flits, wat geritsel, later voorzichtig nog eens kijken en ja hoor: daar lag zo'n fraaie joekel tussen de sprieten.
Twee soorten wantsen in de tuin: au-dessus punaises brune, parende zuringwantsen (Coreus marginatus - Dock Leaf Bug), komen ook bij ons voor.
La punaise Carpocoris fuscispinus is in noordelijke gebieden veel zeldzamer, daarvoor bestaat niet eens een Nederlandse naam.
De weken daarna heb ik ze regelmatig gezien. Ze hadden drie 'solariums', waar ik ze zo nu en dan zag liggen
Hoeveel er waren weet ik niet. Zeker twee, vermoedelijk drie. In elk geval één man, misschien twee.
De man was te herkennen aan de felblauwe kleur op de kop (het was paringstijd) en aan zijn lengte.
Ik heb eens de steen opgemeten waar hij had liggen zonnen: de hagedis moet zo'n halve meter lang zijn geweest!
De ander had minder blauw aan de kop en was korter. Een jongere en minder felgekleurde man?
Volgens mijn boeken hebben vrouwen meestal bruine vlekken op de rug en die heb ik daar niet gezien.
In 2003 heb ik in de Gard wel eens een vrouwtje gefotografeerd.
Er zijn westelijke en oostelijke smaragdhagedissen, het verschil is alleen bij jonge dieren te zien.
Gelet op de locatie aan de zuidwestelijke kant van de Alpen waren dit westelijke smaragdhagedissen.
Korstmossen op de Col du Noyer, dit is een prachtig getekende soort landkaartmos (Rhizocarpon spec).
Wellicht is dit Rhizocarpon geographicum, le lichen 'carte géographiq' (?).
Dit was de laatste aflevering over onze voorjaarsvakantie. Bedankt voor alle reacties!
