Twee strandplevieren (Charadrius alexandrinus - Kentish Plover) vandaag langs de Brouwersdam.
Rechts onmiskenbaar een man die al aardig in zijn zomerkleed is gestoken.
De linker vind ik lastiger te determineren: waarschijnlijk een vrouw, misschien een jonge vogel.
Wat een dag! Zon, weinig wind, 12 graden op de autothermometer, een vroege lentedag.
Omdat ik nog steeds niet goed kan lopen, besloot ik naar de Brouwersdam te rijden, tussen Goeree en Schouwen.
Flink wat steltlopertjes, op zee slechts een paartje grote zee-eenden, een roodhalsfuut,
uiteraard eiders, grote en middelste zaagbekken, veel brilduikers maar geen andere duikers gezien.
Nog een foto van de man strandplevier (Charadrius alexandrinus - Kentish Plover; male).
Langs de dam aan de zeezijde bekende soorten als steenlopers, flink wat bontbekplevieren en
drieteenstrandlopers, paarse strandlopers, vier kanoeten, tureluurs, scholeksters en 2 strandplevieren.
Die vogeltjes 'horen' in deze tijd van het jaar in Afrika te overwinteren,
maar met een klimaat in verandering hoef je nergens meer vreemd van op te kijken.
Al een maand lang wordt er een, soms twee, strandplevier(en) aan de zeezijde van de Brouwersdam gemeld.
Ik zag ze vanmorgen ten noorden van de spuisluis, soms even duttend, dan weer wat foeragerend.
Heel voorzichtig ben ik met mijn 'zitmatje' onder mijn gat over de basaltblokken naar beneden gegleden.
Tot het moment waarop de vogels een signaaltje afgeven: niet verder svp. Dat zie je aan hun houding.
Bontbekplevieren (Charadrius hiaticula - Common Ringed Plover; male) zijn een ietsepietsje groter dan strandplevieren.
Als het niet al te koud is, kan je ze de hele winter in (onze) deltagebieden zien.
Op de foto een man: de zwarte tekening op zijn kop en borst is veel donkerder dan bij een vrouw.
Ze bleven lekker rustig zitten. Nu en dan keken ze even op en dan kon ik een wat foto's maken.
Maar er rijden daar veel fotografen rond en als ze iemand zo half achter een netje zien zitten...
Toen hun autodeur dichtgeklapt werd, schrokken de vogels en vlogen een tiental meter verder. Jammer voor mij.
De fotografen liepen (ja, rechtop, ze deden geen moeite hun profiel te camoufleren) naar de vogels toe.
Een klein kind kan raden wat er vervolgens gebeurde. In elk geval verdwenen de strandplevieren over zee uit zicht.
Kleine groepjes paarse strandlopers (Calidris maritima - Purple Sandpiper) zochten overal naar voedsel.
Deze fotografen met jaloers makende telelenzen probeerden vervolgens andere steltlopertjes te kieken.
Toen een moeder met twee luidruchtige kinderen door hun (trouwens ook mijn) beeld liepen
kreeg de dame (die ook best even wat om had kunnen lopen) een scheldkanonnade te verduren.
Van dezelfde fotografen die 'mijn' strandplevieren hadden verjaagd...
Trouwens, ook het gedrag van enkele andere fotografen was ergerlijk,
waarbij het overduidelijk was dat de foto belangrijker was dan (de rust van) de vogel.
Ze achtervolgden de kanoeten, die zich duidelijk opgejaagd voelden. Is dat een natuurvriendelijke manier?
Later joeg de een de vogels richting de ander, een drijfjacht, dat lukte, het zullen mooie foto's zijn geworden...
Als je deze kanoeten in winterkleed (Calidris canutus - Red Knot) zo op een rijtje ziet lopen,
begrijp je waarom ze vroeger kanoetstrandlopers werden genoemd!
Terugkomend op de strandplevieren. Volgens de laatste gegevens broedt er zo'n driehonderd paar in ons land.
De meeste komen voor in het Deltagebied, de andere vind je voornamelijk rond de Wadden.
Hun broedgebied ligt aan kusten van zeeën en binnenzeeën, zoals Middellandse Zee en 'Russische' zeeën.
Aan de Grevelingenkant van de Brouwersdam trof ik nog een grote stern, daar verder veel dodaarzen.
En dat er overal tal van meeuwen in dit kustgebied rondvlogen, zal niemand verbazen.
Onderweg een telefoontje: bij het schoonmaken van het ooievaarsnest in het Spookverlaat
zijn de resten van de jonge vogel gevonden. Het uivertje was vorig jaar ineens verdwenen. Voedselgebrek?
