Man grote bonte specht (Dendrocopos major - Great Spotted Woodpecker; male) heeft in Benthuizen op een mast met gsm- en andere apparatuur een ideaal instrument ontdekt om de afbakening van zijn territorium extra luister bij te zetten.

Eindelijk eens een windluwe dag: meteen de fiets opgeladen. Twee tegen elkaar in zingende lijsters begeleidden mijn eerste meters. Hun luide zang kon een sonoor achtergrondgeluid niet wegdrukken. Jaren geleden had ik het al eens gehoord en ik reed onmiddellijk naar de hoge geluidsmast bij de begraafplaats. Bovenop het hoogste uitsteeksel, op zo'n twintig meter, hing een man grote bonte specht. Met regelmatige, snelle roffels seinde hij naar de wijde omtrek wat zijn territorium was. Voor deze specht klinkt een dode tak kennelijk niet resonerend genoeg.

Op de voetbalvelden van het plaatselijke BSC '68, waar ik als (gediplomeerd) clubscheidsrechter heel wat metertjes gras heb gevreten, kan je elk jaar flinke aantallen kramsvogels en koperwieken naar voedsel zien zoeken. Dit jaar niet. Zou de invloed van het warmere weer nu al zó groot zijn dat veel vogels noordelijker overwinteren? Ik zie dit jaar ook veel minder brilduikers, nonnetjes, al helemaal geen grote zaagbekken, weinig roerdompen en opvallend weinig watersnippen. Andere jaren rustten er tientallen en soms honderden snippen op de Starrevaart en de Benthuizer Plas, daar zag ik er nu slechts twee.


Tureluur (Tringa totanus - Redshank) boven de Zoetermeerse Plas. In de vlucht lijkt een tureluur door rood aan snavel en poten en postuur op een zwarte ruiter, ook al door de witte streep op de rug. Het kenmerkende verschil in de vlucht is de witte vleugelrand, die is bij een zwarte ruiter donker.

Op de Noordhovense Plas 7 dodaarzen, evenveel als op de grote Zoetermeerse Plas. Langs de oevers 3 tureluurs. In dichte begroeiing 3 ransuilen. Er zitten er meer maar tussen de struiken verkerende mannen jagen ze telkens naar andere plekken. In het hele Zoetermeerse Noord-Aagebied hoorde ik grote bonte spechten insecten uit het hout hakken.

Lang in het Prielenbos gedoold, nou ja, voornamelijk stilgestaan. Ook de bomen stonden er stil bij. Wellicht dat er daarom veel vogels naar zaden en insecten zochten. Soms hoor je in het bosje weinig vogelgeluiden, vandaag hoorde en zag ik de volgende soorten: waterral (1), tjiftjaf (1), roodborsten, winterkoninkjes, pimpel-, staart- (12) en koolmezen, putters (circa tien), een groep sijzen (ongeveer vijftien) dook op elzenproppen boven mijn hoofd, houtduiven, buizerds, merels, grote bonte spechten, groene spechten (2), meerkoeten, wilde eenden, boomkruipers (3), goudhaantjes (2), vinken, zwarte kraaien, blauwe reiger. Alles in willekeurige volgorde en niet genoemd de overvliegende meeuwen- en ganzensoorten. Een grote groep kolganzen erg hoog in V-vorm: al op de terugtrek naar het noorden?

Nog even bij het Broekwegbosje geweest; op een grasland ernaast waren scholeksters aan het eten. De scholekster is de vogelsoort van het jaar. Een prima keuze want deze bonte pieten fleuren de weilanden en de akkers met hun kleuren en vrolijke roep op. Door verandering van het biotoop (verdroging) gaat het ook met deze van vochtige gebieden afhankelijke vogels niet zo goed.


Sijsjes (Carduelis spinus - Eurasian Siskin; male), zoals deze man, zitten vaak gezamenlijk met putters in elzenbomen. Ze zijn veel lastiger te fotograferen: de vogels zelf zijn minder contrastrijk en blijven bijna altijd hoog in de struiken zitten, zodat je meestal van grotere afstand en tegen het licht in moet fotograferen.

De terugreis ging voor de wind. Even lekker doorgetrapt. Langs de Vaart gezocht naar het witte mandarijneendje, en hem gevonden. Van omwonenden hoorde ik dat de vogel er erg slecht aantoe was toen ze hem voor het eerst zagen. Mogelijk door een hond gebeten. Nu mankeert er zo te zien weinig aan. Hij is levendig en kwiek. Toen een buurtbewoner wat brood strooide, pikte hij zijn portie keurig in. Hij viel zelfs de veel grotere wilde eenden aan die hem zijn brood te na kwamen, wat een snavel met veertjes opleverde!


Ook moeilijk zijn klapeksters (Lanius excubitor - Great Grey Shrike). Het zijn schuwe vogels die je slechts vanuit een schuilplek van dichtbij kan fotograferen. Zo'n plek had ik gisteren niet in de Oostvaardersplassen, in de omgeving van kijkhut De Zeearend, maar omdat het een bijzondere vogel is, toch maar een foto van grote afstand gemaakt.

*****
Mijn tuinvogeltelling zaterdagmorgen was wat soorten betreft verre van spectaculair: huismus 14, Turkse tortel 7, spreeuw 7, ringmus 4, kauw 3, merel 2, koolmees 2, vink 2 en heggenmus 1. De huismus heeft weer 'gewonnen', zie de site van Vogelbescherming voor alle resultaten.


Vrijdag zette ik per ongeluk onder een foto van een man huismus dat het een vrouw was (op deze site overigens heel snel gecorrigeerd). Dat kwam omdat ik aanvankelijk bovenstaande foto (gemaakt op 1 januari) wilde publiceren, maar op het laatste moment de man plaatste. Daarna vergat ik het bijschrift aan te passen. Hier alsnog de foto van de vrouw huismus (Passer domesticus - House Sparrow; female).