Reactie 1:
Het hele land is doorspekt met vang(fuik)kooien. Tegenwoordig aan de oever gemarkeerd met een stok met oranje top. Is deze vangmethode niet zo dieronvriendelijk dat dit verboden dient te worden? Uiteindelijk verdrinkt het dier en lijdt volgens mij een vreselijke dood! Bestaat hierover geen Europese richtlijn?
Roel Janssen
Antwoord 1:
Uw uit het hart gegrepen conclusie dat een gevangen dier – om het even welke soort – een vreselijke dood zal sterven, kan ik helemaal volgen en deel ik ook. Ik heb mijzelf in Vogeldagboek evenwel de beperking opgelegd bij deze zaken (vrijwel) uitsluitend de juridische kant toe te lichten. Daardoor is beter te volgen wat de overheid allemaal regelt op het gebied van de natuur.
Nu de juridische kant van uw opmerking: Er bestaat hierover nog geen Europese richtlijn. Wel is de EU van plan een richtlijn op te stellen die aangeeft dat binnen 300 seconden het dier dat men wil vangen moet zijn gedood. Men wil in dat Europees verband liever nog naar 180 seconden gaan.
De basis daarvoor wordt een internationale afspraak tussen continenten. Dat kan en mag natuurlijk allemaal niet gelden voor dieren die men niet bedoelt te vangen. Die dienen in principe gewoon niet gevangen te worden. En ik ben het met iedereen eens die vindt dat dit zoveel mogelijk voorkomen dient te worden, ook als de prijs daarvoor relatief hoog is.
|
|
.Het is natuurlijk aan de wetgever om dit in een norm vast te leggen. Die zal echter altijd weer discutabel zijn als men uitgaat van een 0-bijvangst of zelfs helemaal geen vangst. Maar helaas moet wetgeving de scherprechter zijn tussen wat maatschappelijk noodzakelijk is, maar tegelijkertijd ook onwenselijk. Ik ben blij dat ik dergelijke regels niet hoef te maken...
*****
Reactie 2:
Er wordt in Vogeldagboek beschreven dat de muskusrattenkooi regelmatig nagezien dient te worden opdat de bijvangst op tijd bevrijd kan worden. Wie controleert dát dan?
Te vaak wordt er een dode muskusrat uitgehaald; want dat is de bedoeling. Wel eens bij stilgestaan dat welk dier dan ook (ook de muskusrat zelf!) in deze kooi aan een gruwelijk einde komt? Menigmaal heb ik de dierenbescherming gevraagd om een betere oplossing; en ik kreeg dan als antwoord: "Men is er mee bezig". En de muskusrattenmoord gaat gewoon maar door zo.
In buitengebieden zet men ook nog klemmen neer. Ik heb in Zwolle gewoond en zag menig wandelaar met of zonder hond, of spelend kind, of visser in datzelfde gebied lopen als waar ook klemmen lagen... U bent gewaarschuwd!
Marina Kraaij
|
|
Antwoord 2:
U heeft met uw bezorgdheid helemaal gelijk! Ik heb in het stuk op Vogeldagboek.nl ook artikel 73 van de Flora- en faunawet aangehaald en dat geldt ook voor de gevangen ratten. Tevens heeft de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren een dergelijke verplichting voor gehouden dieren (wat de ‘bijvangsten’ en de ratten zijn op het moment dat zij in een vangkooi gevangen zijn).
Wie controleert de rattenvangende overheid nu? Het zou niet nodig moeten zijn, maar onze volksvertegenwoordigers moeten het hebben van signalen uit de samenleving. U zou misschien kunnen zorgen dat ze die signalen over dit onderwerp inderdaad krijgen.
Onze volksvertegenwoordiging kan ook zorgen dat er een dwingende instructie komt om met de ratten – gegeven de omstandigheid dat de schade toch moet worden bestreden – zo diervriendelijk mogelijk om te gaan. Men dient gewoon zo vaak als enigszins mogelijk is de vangmiddelen te controleren.
Misschien dat er mensen zijn die ervaringen hebben met huisdieren die in klemmen verzeild raakten; ik ken ze (gelukkig) niet. Dat neemt niet weg dat ook hier de nodige voorzichtigheid van de overheid gevraagd mag worden: ‘zorgplicht’ noemen we dat in juridische termen.
Jan Hurkmans
Milieuvizier Opleiding en Advies
2 januari 2007
|
