Soms heb je van die ontmoetingen die op een kleine surprise uitlopen. Vanavond op m'n vaste plek aan de westkant van De Wilck, vogelen vanuit de auto want door de storm is de verrekijker nauwelijks stil te houden, laat staan de telescoop, en er vallen enkele stevige plensbuien. Omdat het zo donker is, geen filmspullen meegesjouwd, daar krijg ik wel spijt van want er verschijnt een van de helderste regenbogen die ik ooit heb gezien.

Ondanks het slechte weer komt er toch nog een boer in een gammele bestelauto bij z'n vee kijken. Terwijl de wulpen van links en rechts al weer een nachtverblijf in De Wilck opzoeken, in de verte 5 zwarte ruiters uit de Wilckplas opvliegen, er steeds smienten en watersnippen overvliegen, komt de man een praatje maken.

We hebben het over de baggerwerkzaamheden die om de vijf jaar worden uitgevoerd en nu nagenoeg zijn voltooid, over het feit dat boeren wel veel beperkingen ondervinden om de natuur in dit wetland zoveel mogelijk tot haar recht te laten komen maar dat daartegenover een lage pachtsom staat, maar we keuvelen vooral over vogels.

De man laat zich leergierig wijzen op de overvliegende watersnippen met hun karakteristieke roep, op de opvallende vleugels van de smienten en op de purperreiger die bij het geriefbosje vliegt. Hij vertelt de afgelopen maanden meer kemphanen te hebben gezien dan vorige jaren, wat ik helemaal met hem eens kan zijn, althans wat betreft de laatste twee jaar. Jammer dat er nu geen meer zijn.

Geen kemphanen meer? Juist op dat moment vliegen 8 kemphanen met de wind in de staart als raketten naar het zuiden. Wat een toeval! De natuur liefhebbende landbouwer loopt naar z'n ouwe brik, haalt een boekje van het dashboard en laat me tot mijn verrassing de plaatjes van een kemphaan zien: de eerste boer die ik ben tegengekomen met een vogelboek onder handbereik!