Met Aad Zevenhoven naar de Alblasserwaard om hem wat plekjes op m'n geboortegrond te laten zien. Het Alblasserbos bij Oud-Alblas was vroeger een boomgaard, nu is het een rustige en afwisselende wandelplek en een interessant gebied voor vogels en libellen.

Dat er mensen zijn die niet genoeg aan de 'natuur' hebben en er tientallen kippen neergooien (vooral in het bos aan de noordkant bij de roekenkolonie) en ook konijnen en die dagelijks bijvoederen, moet je maar voor lief nemen. Ik blijf het een merkwaardig menselijk gedrag vinden vinden. De reden is overigens wellicht simpel: ik heb gehoord dat sommigen zo tegen de kerst van die scharrelkippen ophalen voor de braadpan.

Vroeger zag je in de boomgaarden soms een ree, die zijn jarenlang verdwenen geweest maar in de afgelopen tijd zijn ze weer gesignaleerd. Ik heb er nog geen gezien. Uit mijn jeugd kan ik geen eekhoorn herinneren en die liep er vandaag wel, of zou die ook zijn losgelaten?

Onze wandeling werd begeleid door 4 boomvalken. Vorig jaar zat er een nest op de hoogspanningsmast die middenin het bos staat, ik geloof niet dat ze daar nu weer gebroed hebben maar ik heb hun nest nergens anders kunnen ontdekken. Het is hier een luilekkerland voor die vogels met tal van libellen en kleine vogeltjes. Soms zaten ze op de mast, maar meestal waren ze op jacht en konden we genieten van hun acrobatische luchtvaardigheid. Opvallend genoeg deze keer geen buizerd(s), wel een sperwer die zich tussen de boomvalken waagde.


Onderstaande foto's van een van de boomvalken (Falco subbuteo - Eurasian Hobby) zijn van behoorlijke afstand (in de hoogspanningsmast) genomen bij donker weer.

Vrouwtje houtpantserjuffer (Lestes viridis - Green Emerald Damselfy; female).

Kleine vogels zaten er volop, zelfs nog een zingende tjiftjaf. Behalve de 'gebruikelijke' vogels o.m. zwartkoppen, fitissen, goudhaantjes, een grote bonte specht en een groep staartmezen, de wielewalen zijn waarschijnlijk al vertrokken. Zeker toen het zonnetje er later bijkwam, zweefden er volop libellen.

's Avonds naar de Wilckplas, de avonden worden nu snel korter en frisser. Het was er aangenaam stil, de honderden wulpen zaten in de buurt, ook een vijftigtal goudplevieren. Verder o.m. een paar wintertalingen, 5 zwarte ruiters, 2 witgatjes, 1 tapuit en flink wat overvliegende watersnippen met hun hese kreten. De laatste tijd is er gebaggerd in De Wilck en is de modder op weilanden verspreid, daarop zaten vele honderden meeuwen, vooral kokmeeuwen.


Onlangs schreef ik bij een foto van de juveniele purperreiger die in De Wilck vertoeft over zijn weinig sierlijke slangenhals. Prompt werd ik op m'n vingers getikt: ik moest toch weten dat purperreigers (Ardea purpurea - Purple Heron) een fraaie hals hebben? Okay, hier dan zijn sierlijke nek, vanavond laat op forse afstand gefilmd.