Het landleven begint op gang te komen: links en rechts zie je kieviten op de weilanden, niet meer in groepen maar in paartjes, het broedseizoen komt eraan. In De Wilck zag ik vanmorgen al enkele kieviten met hun gat kuiltjes draaien, zoekend naar geschikte nestgelegenheid. Tussen de paar honderd scholeksters stonden 6 grutto's, die gaan iets later dan kieviten nestelen. Verder kleine groepjes wulpen en goudplevieren, door de Oostbroekpolder stapte een hoog opgerichte grote zilverreiger, daar ook 4 kleine zwanen (3+1) en in de Polder Nieuw Groenendijk 9 (7+2) kleine zwanen.

Het hoogtepunt van de dag vond ik de parende heggenmusjes in m'n tuin. Heggenmusjes behoren tot m'n favorieten: rustige beestjes met een ingetogen schoonheid. Je hoort ze vaak zingen, een heldere en korte riedel. Hun zang ('s morgens vroeg!) en in de winter hun roep zijn opvallend, hun verenkleed en hun gedrag juist niet. Maar als je ze van dichtbij bekijkt, door de verrekijker, zie je hoe mooi die leiblauwe kop en borst zijn, hoe scherp getekend hun zwarte met roodbruine mantel.

Met schokkerige bewegingen dansten ze minutenlang om elkaar heen, totdat het vrouwtje haar staart omhoog stak en trillend wachtte op de dingen die gingen komen, in een fractie van een seconde zorgde het mannetje voor het nageslacht, en roetsj, weg waren ze, in de struiken bij de buren. Vorig jaar vond ik onder hun nest in de tuin een niet-uitgekomen ei, diepblauw, of was het blauwgroen, gekleurd. Uit zulke prachtige eieren moeten welhaast mooie vogels komen!

Het is me nog niet gelukt een heggenmus (Prunella modularis) in al z'n schoonheid op de foto te zetten. Het licht moet dan voldoende zijn en bovendien goed 'vallen' en ze moeten ook nog eens een beetje stilzitten, daar zijn ze eigenlijk te beweeglijk voor. Tussen de grindtegels van onze achtertuin zie ik ze vaak naar eten zoeken, zoals dit musje vanmorgen na de paring.