Wat zijn ze toch mooi, ijsvogeltjes! Vanmorgen gaf zo'n 'waterspecht' een demonstratie in laag over het water scheren op het parkeerplaatsplasje bij de Starrevaart. Als een blauwe schicht vloog het vogeltje van noord naar zuid, van wilgentak naar rietstengel, onrustig loerend naar beweging in het water, om dan plots te verdwijnen.

Heel wat rustiger was de ijsvogel die vanmiddag voor de Amaliahut langdurig te zien was. Eenmaal biddend, met snelle vleugelbewegingen, om als een speer een visje uit het water te prikken. De vogel zat telkens minutenlang in een struik, in het riet, op een wilgenteen. Om uiteindelijk onder het slaken van wat kreten weg te vliegen onder het witte bruggetje tussen Spookverlaat en Kruiskade door.


IJsvogel (Alcedo atthis) bij de Amaliahut, een vrouwtje omdat er rood aan de snavelbasis zit; op andere foto's die ik gemaakt heb, is dat rood duidelijker zichtbaar

Op de Starrevaart is het nog steeds heel hoog water en dus opvallend rustig, slechts een zwarte ruiter doorbraak de 'eentonigheid' van eenden en ganzen. In het kleine plasje was de dodaars nog aanwezig, hij liet opnieuw zijn 'hinnikroep' horen.

Een vogelaar vertelde dat het kerkuilpaartje in de Weipoort maar liefst 7 jong heeft grootgebracht. In de krant stond verder dat er 5 jonge kerkuilen op recreatieboerderij 't Geertje zaten, klinkt allemaal hoopvol. Aan het doodlopende einde van de Weipoort was een grote zilverreiger aan het foerageren, ook eentje bij de Wilckplas. Daar telde ik al 135 smienten, verder o.a. 26 aalscholvers, 1 dodaars, 1 ooievaar, 1 kemphaan, een boomvalk met z'n rode broek zorgde voor flinke onrust, op hoogspanningsmast 58 zat het vrouwtje slechtvalk op de uitkijk. Bij de Amaliahut verder o.m. 3 watersnippen, nog steeds het witgatje en enkele malen een roepende waterral.