Vandaag heb ik het verder van huis gezocht, want het is in de polders heel erg stil met vogels, met zondagmorgen 2 patrijzen langs de Provinciale Weg in Hazerswoude en nog steeds de valkparkiet op de Starrevaart. Bestemming was vogelhut 'de Visarend' langs de Ventjagersplaten bij de Hellegatsdam aan het Haringvliet. Vooral de visarend die daar geregeld wordt gezien, lokte me, evenals een melding van jonge wielewalen, en leuke strandlopers.

Ik had pech, bij aankomst was het hoog water, en de 'belofte' dat 'de vogels me over de schoenen zouden lopen' kwam dus helemaal niet uit. Vandaag dan ook geen vogelfoto's, want ook later op de dag zaten ze op te grote afstand. Die Ventjagersplaten zijn wel een eldora voor watervogels, honderden knobbelzwanen, een honderdtal lepelaars, giga-veel meeuwen, ook veel kieviten, wat dichterbij grutto's, rosse grutto's, kemphanen, 5 kleine strandlopers, 5 bonte strandlopers, 10 krombekstrandlopers in overgangskleed, 4 bontbekplevieren, 1 blauwborst, 1 roepende ijsvogel en 1 overvliegende zwarte stern.

In de hut ontmoette ik Cor van Aart die al gauw inzag dat het te hoge water niet voor leuke verrassingen zou zorgen, en me op sleeptouw nam naar twee andere plekken. Eerst naar kijkhut 'de Zwartkopmeeuw' in Ooltgensplaat, aan de andere kant van de Ventjagersplaten. Inderdaad een prachtig, ruim gebied, waar vaak 'leuke' vogels te zien zijn, op een roodborsttapuit en een bruine kiekendief na was het er nu ook vrij stil. Vanuit de hut grote groepen brandganzen met jongen, de arctische brandgans begint al een aardige standvogel in ons land te worden. Verder o.m. 10 oeverlopers. Op het lange pad naar de hut krioelde het van de vlinders in de warme beschutting van een dichte haag.


Parende oranje zandoogjes (Pyronia tithonus - Gatekeeper, Hedge Brown).

Vandaar nam Cor me mee naar een van de mooiste, volgens hem misschien wel hét mooiste, natuurgebied van ons land: de Rammegors bij St. Philipsland. Een groot gebied waar (zeer) zeldzame vogels (en planten) worden gezien, waar steltkluten broeden, waar het stil is. En zeker met dit mooie weer was het dan ook volop genieten geblazen. Bij de parkeerplek waar ik heen geloodst werd, vlogen volop oeverzwaluwen, ze nestelen daar in steile oeverwallen en waren nog druk bezig met het verzorgen van hun tweede broedsel. Bij het uitstappen meteen een paar roodborsttapuiten.

Vanachter de kijkwand 'de Steltkluut' bleek dat het ook hier vogelvakantie was. Een flinke groep lepelaars (de ringen waren niet af te lezen), grutto's, een tiental dodaarzen, ook veel vlinders en zoals gezegd, heerlijk rustig. In deze tijd van het jaar staat het riet hoog, zodat het uitzicht op het water beperkt was. Ik ga zeker nog eens terug en neem dan de fiets mee, want in deze omgeving kan je volop fietsen langs mooie plekjes.


Deze krasser, een vrouwtje (Chorthippus parallelus - Meadow Grasshopper, female), zat op de kijkwand van de Rammegors. In grote delen van Europa komt deze sprinkhaan voor, ook in Nederland is hij algemeen, alleen in het noorden en westen ontbreekt hij grotendeels.