Volgens recente onderzoekingen van het KNMI wordt het weer steeds extremer. Met die harde wind, felle buien en koude eind mei verstoppen de vogels zich. Een ooievaar hoog op het nest kan dat niet. Daarom kon ik in het Spookverlaat het aanreiken van voedsel door pa en het verdelen van het eten door ma goed bekijken.

Wie het verhaal over 3 jonkies in de wereld heeft geholpen weet ik niet, maar vanaf het begin heb ik er slechts 2 gezien. Ogenschijnlijk gaat het goed met het tweetal, nog een paar daagjes doorbijten en dan wordt het beter weer.

Bij de Amaliahut aan het Spookverlaat, waar het nest staat, zat een spotvogel zijn lied doorspekt met kanarieklanken te zingen. Op zo'n 15 meter afstand, maar ik kreeg hem niet te zien! Bij rustig weer kruipt een spotvogel al snel naar een boomtop, maar met deze harde wind verstopt hij zich tussen de bladeren.


Gewone tuinslakken (Cepaea nemoralis - Brown Lipped Snail). De mondrand is donker. Witgerande tuinslakken zie ik in mijn gebied veel minder.

Vanmorgen was ik eerst - na mijn gebruikelijke stop in De Wilck - naar de Starrevaart gegaan. De golven stonden hoog, daarom heb ik maar wat rond het plasje bij de parkeerplaats gescharreld. Eenmaal vloog er een ijsvogel voorbij, de vogel keerde niet terug. In de luwte heb ik naar insecten gezocht, vele tientallen lantaarntjes zaten in het natte gras. De hele tijd riep een koekoek.

Tussen de buien en de opklaringen door verschenen er boven de vogelplas soms grote groepen zwaluwen. Die waren bij een volgende bui of opklaring ook weer verdwenen. Eenmaal telde ik (ten minste) 300 gierzwaluwen en 70 huiszwaluwen, opvallend genoeg geen enkele boerenzwaluw ertussen. Oeverzwaluwen zag ik niet.

Een gaasvlieg, de Nederlandse naam is goudooggaasvlieg (Chrysopa perla - Green Lacewing). Vrij algemeen, overdag zie je ze niet zo vaak.


Ook algemeen is deze groene keizersvlieg (Lucilia ceasar - Green-bottle Fly), ook wel groene vleesvlieg genoemd. Net als het goudoogje en de slakken vanmorgen gefotografeerd bij parkeerplaats Starrevaart.