Vergeten doe je zoiets niet meer, al is het wellicht een halve eeuw geleden. Een buurman liet me op een weiland in Oud-Alblas, ongeveer waar nu de provinciale weg tussen Papendrecht en Gorkum ligt, het nest van een patrijs zien: 22 olijfkleurige eieren. Zomaar, in een kuiltje tussen de grassprieten.

Ik moest er vandaag aan denken toen ik urenlang een koppel patrijzen volgde. Het was in de Zoetermeersche Meerpolder waar ik even een blik ging werpen, maar er vervolgens zo'n 4 uur lang heb stilgestaan. Niet zoals vroeger in lekker geurend gras of hooi, maar in de auto. Tijden veranderen.


De hen (Patrijshaan (Perdix perdix - Grey Partridge; female), met minder oranje op de kop, geen rood-oranje streepjes bij het oog en een kleiner roodbruin hoefijzer op de borst.


Het koppel patrijzen (Perdix perdix - Grey Partridge) is onafscheidelijk.

Ook vanmiddag in de Meerpolder: boerenzwaluwen (Hirundo rustica - Swallow) rusten nu en dan op een landpad in de beschutting van struiken.

Zo'n mobiel is wel een ideale schuilhut. Eerst liepen de patrijzen op zo'n vijftig meter, uiteindelijk zaten ze op 5 meter afstand van me te slapen: achter een hek! Maar ze hebben me niet gezien. Dat gold ook voor boerenzwaluwen, een geringde tureluur die vlakbij kwam, net zoals een kievit en grutto's. Maar om de patrijzen niet te verstoren, kon ik de enige jonge grutto die ik vandaag in de hele Meerpolder zag, niet fotograferen.

Patrijzen spelen de hele tijd verstoppertje. Vooral de haan is zeer alert en houdt de omgeving scherp in de gaten. Telkens komt zijn kop omhoog uit het lange gras en kijkt hij om zich heen. Vooral als de vrijwel doorlopend jagende vrouwen bruine kiekendief overkomen, hoor je het mannetje zacht met kriep-kriep waarschuwen en gaan ze plat tegen de grond. Ook van reigers moeten ze niets hebben.

De hen, duidelijk kleiner van formaat en iets anders getekend, laat het verdedigingswerk aan haar partner over en blijft eten. Misschien dat ze binnenkort haar eieren gaat leggen, als het wat warmer wordt. Patrijzen broeden een keer, soms pas in juli.Meestal legt de hen zo tussen de 10 en 15 eieren, met uitschieters. Die 22 uit mijn jeugd waren waarschijnlijk van 2 vrouwen.

Nu en dan rennen ze ineens een eindje verder, het waarom is me onduidelijk. Wellicht voor een van de regenbuien? Toen kwamen ze namelijk tot vlak bij mij. Na een tijd liepen ze langzaam weg,doorlopend voedsel oppikkend, en heb ik wat foto's gemaakt, tussen het gaas en de spijlen van het hekwerk door.