Roerdomp (Botaurus stellaris - Great Bittern) vanmiddag aan het vissen op karakteristieke manier:
snavel een eindje in het water om visjes op te sporen. Heeft de vogel een visje in de smiezen,
dan trilt zijn hele lichaam en neemt hij een duik in het water. Meestal prijs!
Vandaag urenlang in de regen, met de auto als schuilhut, een roerdomp bewonderd.
Mensen vragen me wel wat mijn 'lievelingsvogel' is. Ik vind eigenlijk alle vogels prachtig en boeiend,
de roerdomp zou zeker een plaatsje krijgen in mijn top tien (maar ik maak geen vogellijstjes...).
Deze vogel weet ik - ongeveer - te zitten; hij vertoeft er al geruime tijd.
Maar zelfs dan nog is hij meestal nauwelijks te zien. Hij zit in een rietkraag
langs een slootje waar aan beide zijden riet groeit, hij zit altijd beschut en nooit helemaal 'vrij'.
Gaan staan en wachten. Zelfs achter je camouflagenet kan je beter niet bewegen.
Meestal laat de vogel zich dan toch nog niet zien. Soms wel. Zoals vandaag.
Ik parkeerde op de plek waar je de meeste kans maakt om de vogel te zien vissen.
Mijn geduld is groter dan zijn honger: door steeds heel goed op te letten zie je ineens wat 'riet' bewegen.
Een roerdomp is zo enorm goed gecamoufleerd, zo aangepast aan de structuur en de kleuren van het riet,
dat je hem pas ziet als hij beweegt. En dan moet je niet even ergens anders naar kijken,
anders zie je hem soms niet terug, ook al staat hij op dezelfde plek op slechts een meter of vijf afstand.
Uiteraard geldt dit verhaal niet als de roerdomp voor het riet staat, maar tussen de stengels is hij er één mee.
Roerdomp in een bekende houding: wat ineengedoken, attent op elk geluid en elke beweging.
Elke beweging, elk geluid in de omgeving hoort hij, dat zie je aan zijn reactie.
Aan auto's, brommers en tractors die met normale snelheid voorbijrijden, schenkt hij weinig aandacht.
Fietsers en wandelaars, zeker als ze praten, volgt hij nauwlettend met zijn kop, net of er een rietstengel beweegt.
Voor trimmers, paarden en honden is hij bang en loopt hij snel terug de dichte rietkraag in.
Dan duurt het weer een tijdje voordat je hem ziet, heel voorzichtig keert hij naar zijn visslootje terug.
Als hij eenmaal weer aan het vissen is, met zijn snavel schuin in het water om bewegingen op te vangen,
verschalkt hij in een redelijk tempo heel wat visjes. Vandaag zag ik hem een voorntje en diverse possen doorslikken.
Die possen hebben hele nare stekels, dat herinner ik me uit mijn jeugd nog goed.
Als de vogel eenmaal aan je gewend is, komt hij gerust heel dichtbij vissen, op een meter of drie.
Je moet natuurlijk niet gaan kuchen of een snoepje uit een papier frummelen of je haar gaan zitten kammen.
Als je heel stil bent, kan je genieten van een van de boeiendste vogels uit onze polders.
En nu en dan kan je tussen de rietstengels door een foto maken:
voor de foto's van vandaag op deze pagina was ik ruim 3 uur bezig!
Waarnemingen o.a.: de twee slechtvalken in De Wilck,
14 kleine zwanen in de Grote Polder Zoeterwoude en 24 plus het trio jongen in de Oostbroekpolder.
In de Geerpolder en de Grote Polder weer grote aantallen kolganzen en wat toendrarietganzen.
Even uitrusten in het riet. Op de foto boven zijn de regendruppels op zijn kop mooi te zien.
