Vier jonge kerkuilen (Tyto alba - Barn Owl; juveniles), links de jongste, rechts de oudste.
Om ze te ringen waren ze uit het nest gehaald en even in de hooitas gelegd.
Vanmorgen in mijn omgeving getuige geweest van het ringen van vier uilskuikens en moeder kerkuil.
Op hetzelfde erf huist ook een ongehuwde steenuil, over haar gaat een volgend Vogeldagboek.
Vier prachtige kuikens, de oudste 28 dagen, de jongste bijna drie weken. Een ei was niet uitgekomen.
Gelet op de leeftijdsopbouw van 18 tot 28 dagen moet dat het tweede ei uit het legsel geweest zijn.
Wegen en ringen, alle gegevens worden genoteerd.
Het oudste kuiken was duidelijk het grootste; de veren begonnen ook al een beetje te bruinen.
Bij het wegen bleken de kerkuiltjes prima op gewicht te zijn, evenals de moeder.
Zij had trouwens een vleugelpunt van 30,6 cm wat volgens de uilenmensen bijzonder lang is.
Daarna gaat het hele spul weer in de nestkast. Kerkuilen houden zich erg rustig bij het ringen.
Daarna wordt de moeder door het invlieggat naar binnen gelaten en is de operatie vlekkeloos verlopen.
Op de derde teen hebben kerkuilen een extra 'nageltje' om hun veren mee te onderhouden.
Ik had er enkele foto's van gemaakt maar die zijn niet scherp genoeg voor publicatie.
Close-up van ma kerkuil (Tyto alba - Barn Owl; female), een bijzonder fraai exemplaar.
Om haar uit de nestkast te halen, wordt het invlieggat tijdelijk met een doek dicht gestopt.
