Man kwikstaart (male Wagtail, alba or yarrellii?), maar een witte kwikstaart, een rouwkwikstaart of een hybride?
In de Barrepolder zag ik vorige week twee kwikstaarten,
de een onmiskenbaar een man witte kwikstaart, maar die andere?
Hij oogde donkerder, maar niet zo zwart als een man rouwkwikstaart hoort te zijn.
Een man witte kwikstaart heeft een zwarte kop, scherp afgegrensd op de lichtgrijze rug, en een (donker)grijze stuit.
Deze vogel heeft een duidelijke begrenzing tussen kop en rug, maar die is donkergrijs en de stuit is bijna zwart.
Kortom, een vogel die niet aan de karakteristieken volgens de boekjes voldoet.
Fitissen (Phylloscopus trochilus - Willow Warbler) hoor je nu overal met hun melancholieke wijsje.
Foto vanmiddag gemaakt langs de Meeslouwerplas, in een wilg, zoals het volgens zijn Engelse naam hoort.
Ik heb aan enkele kenners om commentaar gevraagd en die komen er ook niet echt uit.
Een man rouwkwikstaart zou een zwarte kop en (doorlopende) zwarte rugveren moeten hebben, dat is niet het geval.
Voor een witte kwikstaart is de vogel te donker, hoewel dat volgens de deskundigen niet helemaal uitgesloten is.
Of het is een hybride, een kruising tussen een witte kwikstaart en een rouwkwikstaart. Wie het weet...
Een overwinterde gehakkelde aurelia (Polygonia c-album - Comma), ook langs de Meeslouwerplas.
Overal in plassen en sloten zie je door 'dierenvrienden' gedumpte roodwangschildpadden.
Ze doen het kennelijk goed in ons klimaat, al schijnen ze zich niet voort te planten.
Vanmiddag in de Zuidbuurt een zonnende en vervellende man roodwangschildpad (Pseudemys scripta - Red Eared Slider).
Een man heeft zeer lange teennagels (zie inzet; voor de paring) en een lange en brede staart (goed te zien).
Die nagels in combinatie met een zeer gemeen bijtende bek, verklaart waarom mensen de dieren 'weggooien'.
