Grutto's hebben een maatgevoel waar een metronoom jaloers op kan zijn. In de baltstijd zie je grutto's hoog boven de weilanden hun wervingscampagnes uitvoeren, vanmiddag raakte ik in De Wilck ook betoverd door het subtiele samenspel van zang en dans. In een levendige tweekwartsmaat roepen de vogels grut-o grut-o, precies op de ritmische slagen van hun stram gehouden vleugels, waarbij ze een paar maten iets naar rechts overhellen, daarna naar links, en weer heen en weer. Alsof een dirigent het tempo aangeeft, zo nauwkeurig.

Als ze hun balts voltooid hebben, duiken ze steil naar beneden om het paringsspel op de grond voort te zetten. Opvallend lang duurt de paring, veel langer dan bij 'vergelijkbare' vogels, maar grutto's moeten heel zorgvuldig te werk gaan omdat ze slechts eenmaal per jaar een legsel produceren.

Twee grote bonte spechten hebben een heel andere manier van geluid voortbrengen ontdekt, een lezer van Vogeldagboek maakte me erop attent en vanmorgen kon ik het merkwaardige kijk- en luisterspel meebeleven. Langs het voetbalveld in Benthuizen staat zo'n hoge gsm-mast. Al op afstand hoorde ik geroffel, alsof het tienmaal werd versterkt. De specht zat helemaal bovenin de mast op een zo te zien holle buis die een paar meter lang is. Hij roffelde precies bovenaan tegen het metaal, de buis fungeerde als versterker en het geroffel was als een sterke galm te horen. Een uiterst merkwaardig geluid en gezicht.

En vanaf de andere kant van het voetbalveld werden de klopsignalen beantwoord door een specht die tegen het metaal van een lichtmast zat te trommelen! Insecten lijken me er nauwelijks te vinden, dus neem ik aan dat de spechten gewoon genoten van de herrie die ze schopten.